Grzegorz Wróblewski, Niebo i jointy

"Niebo i jointy" to nowy tom wierszy Grzegorza Wróblewskiego. Jak pisze Dawid Kujawa, "Wróblewski zawsze był – i nadal jest – skupiony na nowych afektach. Nie wzmacnia istniejących już przekonań, ale też nie podważa ich słuszności w sposób radykalny: proponuje lekkie przesunięcia akcentów, które na dłuższą metę okazują się przepotężnie wpływać na odbiór tekstu. Można inaczej: poetę nie interesują już istniejące dyskursy, takie formy świadomości, które mogą stać się lub już są ideologią; interesują go zalążkowe postaci dyskursów i form świadomości – ten fakt, naturalną koleją rzeczy, wysoko zawiesza poprzeczkę, jeśli chodzi o debatę na temat wierszy. Jeżeli bowiem zjawiska artystyczne, z którymi spotyka się krytyk, nie zostały wcale – lub zostały tylko po części – przyswojone przez sferę publiczną, to najpewniej nie istnieje jeszcze łatwy język opisu takiej twórczości".