Коровяк мелкоцветковый от кашля Семена

Dziewanna drobnokwiatowa

(Verbascum thapsus)

Dwuletnia, mrozoodporna roślina z rodziny trędownikowatych. Rodzime obszary występowania znajdują się w Europie, Płn. Afryce i Azji. Zawleczona rozprzestrzeniła się w Australii i Ameryce. W pierwszym roku rozwija rozetę dolnych liści, w drugim wyrasta podłużny pęd z kwiatostanem. Cała roślina wytwarza przyjemny miodowy zapach. Nasiona dziewanny zachowują zdolność kiełkowania nawet przez 100 lat.

Wymaga gleb piaszczystych i przepuszczalnych, raczej suchych i słonecznego miejsca. Przekwitnięte kwiatostany najlepiej usuwać, aby pobudzić rośliny do ponownego kwitnienia w końcu lata.

Nazwy ludowe (królewska świeca, Knotnica, świeca św. Jana) nawiązują do zastosowania wyschniętych pędów, które maczano w wosku, jako pochodni. Płomienie z takich pochodni mogą opalizować kolorami tęczy. W starożytności uznawana za magiczną uważano dziewannę za dobrą ochronę przeciwko urokom i złym siłom. Od czasów helleńskich sporządzano z niej cudowne amulety oraz napary, które miały łagodzić różne bóle wewnętrzne oraz używano jej do wróżenia. Używana w rytuale oczyszczenia, w namiotach potu oraz jako ceremonialny tytoń.

Zarówno w Azji, jak i w Europie, dziewannie przypisywano moc odpędzania złych duchów. Nazwa zwyczajowa „Hag’s Taper” wywodzi się z przesądu, wedle którego czarownice używały dziewanny, jako knota do lamp i świec, które wykorzystywały w zaklęciach. Jest to roślina o szerokim wachlarzu zastosowań.

Do celów leczniczych zbiera się kwiaty, które są już całkowicie rozwinięte, zbiór przeprowadza się codziennie, w miarę rozwijania się kwiatów. Kwiaty najlepiej zbierać tylko w dni suche i słoneczne, gdy korony wyschły już z porannej rosy, ponieważ wilgotne brunatnieją w czasie suszenia i przez to tracą swoje właściwości. Podobnie tracą złocistożółtą barwę kwiaty zgniecione przy zbiorze lub w czasie transportu.

Należy suszyć je szybko, najlepiej w suszarni w temp. 35°C, rozłożone pojedynczą warstwą. Prawidłowo wysuszone powinny mieć barwę żółtą i miodowy zapach. Po wysuszeniu kwiaty dziewanny pakuje się do szczelnych, nieprzezroczystych naczyń szklanych lub metalowych. Należy przechowywać je w miejscach suchych i zaciemnionych, ponieważ szybko ulegają zbrunatnieniu w wilgotnych warunkach.

Jest to najpopularniejsze zioło o działaniu wykrztuśnym. Jest od wieków stosowana do leczenia chorób płuc i górnych dróg oddechowych. Ze względu na śluz i saponiny kwiaty są najczęściej stosowane w leczeniu kaszlu jako środek wykrztuśny i zmiękczający, a także w medycynie ludowej do kąpieli przy reumatyzmie.

Właściwości:

przeciwkaszlowe, łagodzące podrażnienia, przeciwbólowe, przeciwzapalne, uspokajające, gojące rany, zmiękczające skórę, moczopędne, przeciwbiegunkowe, napotne, obniżające poziom cholesterolu, powlekające i chroniące błony śluzowe przed czynnikami drażniącymi. Napary z kwiatów zaleca się przy przeziębieniach, grypie, nieżytach oskrzeli, zapaleniu gardła, anginie, nieżycie nosa, stanach zapalnych jamy ustnej, gardła, tchawicy i krtani, suchym lub mokrym kaszlu, katarze lub chrypce, jako środek przyśpieszający gojenie ran oraz w stanach zapalnych pęcherza, żołądka i jelit.

Kwiat dziewanny przeciwdziała wirusom grypy A2, B. Skuteczny środek na zapalenie oskrzeli, zmniejsza objawy powiększonych węzłów chłonnych. Napar zalecany jest w czerwonce, biegunce, nieżycie żołądka i dróg trawiennych, żółtaczce oraz chorobach wątroby. Zawarta w roślinie (głównie w kwiatach) gliceryna ma działanie grzybobójcze i przeciwnowotworowe. Zewnętrznie używa się jej na trudno gojące się rany i aby zmiękczyć skórę. Wywar z suszonych kwiatów dziewanny jest polecany do okładów w miejscach pokrytych ropnym trądzikiem.

Z kwiatów dziewanny można przygotować krem, który skutecznie leczy pęknięcia na ustach, dłoniach i stopach. Zmiażdżone kwiaty i liście stosuje się na stłuczenia. Olejek z płatków może uśmierzać nerwobóle, bóle w stawach i mięśniach.

Cena za sztukę na Kup Teraz dotyczy ponad 100 nasion.