КРЕСОВА АТЛАНТИДА 8 ИСТОРИЯ И МИФОЛО НИЧЬЯ НОВА

KRESOWA ATLANTYDA 8

HISTORIA I MITOLOGIA MIAST KRESOWYCH

W ósmym tomie „Kresowej Atlantydy” profesor Stanisław Nicieja zaprasza do wyprawy na Wołyń.

Ukazuje niezwykłość stolicy Wołynia – Łucka i odkrywa nieznane karty i ludzi tego miasta. Młodość tam spędzili m.in. wybitni polscy aktorzy – Barbara Krafftówna, Szymon Szurmiej i Mieczysław Pawlikowski. W pobliskim Mylsku było gniazdo rodowe świetnej polskiej piosenkarki big-beatowej – Heleny Majdaniec.

Autor skupia się na kulturze polskiej na Wołyniu i swoją narrację ilustruje znakomitymi, unikatowymi fotografiami, po raz pierwszy wprowadzonymi do obiegu. Pisze o pochodzących z Wołynia wybitnych architektach, muzykach, malarzach czy pisarzach. Przedstawia historię wołyńskich miasteczek, m.in. Kiwerc – skąd pochodził wybitny publicysta Zbigniew Załuski i pisarka Gabriela Zapolska. Ukazuje Hołoby i Zofiówkę, z którą wiąże się legendarny musical „Skrzypek na dachu”. Autor pisze również o Przebrażu – warownym obozie, w którym 20 tysięcy Polaków obroniło się przed zmasowanymi atakami ukraińskich nacjonalistów. Pisze też o miasteczku Kołki, które było bastionem antypolskiej akcji banderowców.

W następnych tomach „Kresowej Atlantydy” ukażą się m.in.:

Kołomyja – stolica Pokucia, Żabie - magia Huculszczyzny, Kosów – huculskie Davos,

Nadwórna – brama Gorganów, Chodorów – cukrowe miasto, Kałusz – miasto dzwonów,

Krzemieniec – wołyńskie Ateny, Łuck – stolica Wołynia, Pińsk – czar Polesia,

Bolechów – miasto leśników, Turka – miasto tartaków, Zbaraż – symbol wytrwałości i poświęcenia, Złoczów – łanami zbóż malowany,

Zaleszczyki – miasto winnic i sadów morelowych,

Drohobycz – miasto artystów, bankierów i adwokatów, Kuty – czas apokalipsy, czas rozpaczy,

Budzanów – sagi rodzinne, Trembowla - i jej legendy, Stryj –w blaskach gazowych latarni,

Podhorce – podolski Wersal, Dobromil – miasteczko w letargu.

"Adoptowane dziecko Lwowa. O kresach dawnej Rzeczpospolitej wie wszystko. Kocha je i rozumie. Umie przy tym pisać mądrze, barwnie i z powabem". Jerzy Janicki "

Jest w pisarstwie Niciei coś z żarliwości apostoła wielkiej sprawy. Coś co sprawia, że nie sposób jego książki odłożyć bez przeczytania do ostatniej strony. Do lektury zachęca bowiem nie tylko interesująca narracja, ale także pewien dług moralny wobec tej wielkiej narodowej nekropolii, z którą życie obeszło się tak po macoszemu. Nicieja wykonał wręcz tytaniczną pracę, wydawałoby się, że przekraczającą siły pojedynczego badacza. Rzadko kiedy jeden człowiek potrafił sam w ważnej sprawie uczynić tak wiele". Prof. Tomasz Nałęcz

"Nicieja to autentyczny kustosz pamięci historycznej, którego pasją jest biografistyka. Śledzi nie tylko losy władców, przywódców, polityków, artystów i intelektualistów, ale po mistrzowsku potrafi wyłowić z historycznej magmy nawet najdrobniejszy ślad ludzkiego czynu, w którym skrzy się znamię oryginalności i przywołać z imienia i nazwiska jego autora, umieszczając go w rejestrze historii, aby nie zginął w odmętach niepamięci". Prof. Marceli Kosman