Юзеф Карика - Ветер, Анна Мусялович Кукланы лас

• Tytuł: Wiatr, Kuklany las
• Autor: Jozef Karika, Anna Musiałowicz
• Oprawa: miękka
• Ilosć woluminów: 2
• Cykl: -
• Seria wydawnicza: Groza
• Wydawca: Stara Szkoła 2021
• ISBN: -
• Wymiary: 12,5x19,5
• Ilość stron: 248 + 170
• Stan techniczny: bdb (nowe)

Opis:

Jozef Karika, słowacki mistrz grozy nie zwalnia tempa, wręcz przeciwnie!

Zabiera nas w szaleńczą jazdę. I to do Polski! Nie możecie tego przegapić!

Nudny sobotni wyjazd służbowy. Opuszczony parking przydrożny. A na nim… porzucona kamera samochodowa. Jakie tajemnice może skrywać?

• Odcinek drogi, na którym dochodzi do wielu śmiertelnych wypadków.
• Kobieta w czerni, chodząca wzdłuż szosy.
• Szkolna miłość. Dorosłe rozczarowania. Tajemnice umysłu.

W tej książce znajdziecie wszystko, za co uwielbiacie Jozefa Karikę!

Gdy pięcioletni Maciek wraca z wycieczki do lasu, wydaje się matce nieswój. Czy coś się stało? Coś, o czym chłopiec nie chce rozmawiać?

Paweł idzie nocą przez las. Zna go jak własną kieszeń, lecz tym razem gubi drogę. Czy na zawsze?

W chatce pod lasem mieszka stara kobieta. Z jej ust wylatują muchy...

Anna Musiałowicz stworzyła baśniową opowieść, która jest nieco przerażająca. Na polskiej scenie literackiej pojawia się bardzo obiecujący głos. I nawołuje do kuklanego lasu.

„Kuklany las to gęsta od znaczeń, pięknie napisana i przede wszystkim bardzo niepokojąca powieść, która zostaje z czytelnikiem na długo po zakończeniu lektury. Polecam”.

Anna Kańtoch

„Niesamowita powieść, a w zasadzie oniryczna baśń. Nie mogłam się od niej oderwać do ostatniej strony. Długo jej nie zapomnę i na pewno jeszcze do niej wrócę”.

Katarzyna Berenika Miszczuk

„Po lekturze przeszedł mnie dreszcz. Co, gdyby śmierć przyszła ze strony najukochańszej osoby? Co, gdybym ja sama zagubiła się na tyle, by stać się dla ukochanej osoby śmiercią”?

Marta Krajewska

„Kuklany las to groza z rodzaju tej szczerej, baśniowej, odwołująca się, tak w treści jak i często w formie, do ludyczności i obrazków rodem z nieocenzurowanych Grimmów. Korzystając z nich, Musiałowicz jednak nie tyle po prostu straszy czy poucza, co subtelnie i konsekwentnie wzbudza uczucie surrealistycznego niepokoju. Od czytelnika zależy natomiast, co z nim w swojej głowie zrobi”.

Jakub Ćwiek