Рамс | Горчица с черными трюфелями | Австрия |

Ramsa Wolf to rodzinna firma z Wiednia, która powstała prawie 100 lat temu. Ramsa powstała w 1926 roku, a Wolf w 1929 roku. Do połączenia obu firm doszło w 1969 roku. Ogromny sukces w latach 50 tych XX wieku przyniosła im specjalna musztarda w stylu angielskim, która stała się klasykiem w Austrii. Recepturę dostał kilka lat wcześniej Raimund Ramsa, który trafił do niewoli w Polsce w czasie drugiej wojny światowej ( i jest jakiś polski akcent). Od 2009 roku używają tylko austriackiej gorczycy, mają jako jedyni (od 1981 roku) Złotą Pieczęć Austrii; znak jakości austriackich produktów. To wciąż firma rodzinna, która stawia na regionalne produkty najwyższej jakości, rzemieślniczą produkcję i szacunek dla klienta i własnej pracy. Nie sprzedają gorczycowych erzaców, to wciąż rzemiosło w starym dobrym stylu, choć to nie są domowe, ręczne robótki. No i to postindustrialne logo.. :-)

---------------

Musztarda z grzybami nie jest zbyt popularna na świecie. Szkoda, bo Polska grzybami stoi (i to nie tylko w polityce), można by produkować dużo ciekawych sosów z borowikami, podgrzybkami, a nawet pospolitą pieczarką czy smakowitym boczniakiem (ciekawym kto byłby w tej polityce zboczniakiem). Co innego trufle, te grzyby cieszą się dużą estymą nie tylko wśród koneserów, ale także wśród takich pospolitych smakoszy jak ja. Być może z powodu podziemnej historii, grzebania w ziemi, szkolonym świniom, heroicznym psom, średniowiecznym opowieściom jakie to diabelskie grzyby (wtedy wszystko podziemne było kojarzone z diabłem), dreszczykowi emocji, który towarzyszy zbieraczom grzybów wszelakich. Być może. Tu muszę polecić amerykański film dokumentalny o piemonckich łowcach trufli ("Truflarze" z 2020 roku), pięknie pokazana włoska prowincja, staruszkowie zbierający te grzyby, ich wierne i kochane psy i oczywista ludzka chciwość, a co za nią idzie przemoc, trucie zwierząt, etc.

Dla wielu to kwestia ekskluzywności, ogromnych pieniędzy, które trzeba wydać, żeby trufli kosztować. Prawda jest jednak taka, że popyt jest większy niż podaż, stąd ceny dochodzące do 2 tysięcy Euro za kg czarnych trufli, a 4 tysiące za kilogram trufli białej. Tak czy inaczej, trufle są coraz bardziej popularne, a w sosach pojawiają się już nawet w Biedronce. Majonezy, ketchupy no i oczywiście - musztardy.

W Austrii trufli nie uświadczysz, ale że naród bogaty, sprowadzają je z południowej Europy. Musztarda z kawałkami trufli (a nie tylko z ich aromatem) nie może być tania. Niedawno próbowałem musztardy z truflami angielskiej firmy - Trufle Hunter gdzie zawartość czarnych trufli była 4 %, w musztardzie Ramsa jest ich 1,7 %. Niby spora różnica (też w cenie, bo słoik angielskiej musztardy kosztuje 10 Euro), ale wbrew pozorom Ramsa zrobiła jak dla mnie musztardę smaczniejszą. Delikatniejszą, mniej słoną i octową, być może też przez dodanie miodu, aromat trufli jest bardziej w tle i nie jest tak intensywny.

Kolejna wyśmienita, ciekawa smakowo musztarda z tej wiedeńskiej firmy, doskonała do miękkich serów, kurczaka i jako baza do sosów.

Składniki: woda, gorczyca, ocet, miód, czarne trufle (1,7%), oliwa z oliwek, sól, olej słonecznikowy, zioła, przyprawy, słodzik sacharyna, barwnik ryboflawina, aromaty.

PS. Ten uśmiechnięty pies w zdjęciach to Lagotto Romagnolo (zdjęcie z psy.pl), specjalna rasa, która najlepiej na świecie wyszukuje trufle. A wiadomo, że zdjęcia psów zwiększają sprzedaż każdego produktu, w tym musztardy :-D

2PS. Nie wchodzę prawie nigdy w gusta innych, ale jak przeczytałem opinię przy tej musztardzie, że jej cena jest astronomiczna, bo kosztuje 5 Euro, a w Lidlu smaczniejsza jest po 1 Euro, więc po co przepłacać, to przyznam, że trochę zaczynam się irytować. Nie, że z Lidla jest gorsza czy smaczniejsza, bo każdy ma inny gust, ale może warto sprawdzić skład produktu? Może ta tańsza ma tylko aromat trufli? Jeśli słoiczek, etykieta, nakrętka, logistyka kosztują ok. 50 eurocentów, to co może być w środku za te drugie 50 eurocentów?