Семена лабазника прудового

Wiązówka błotna

(Filipendula ulmaria)

Mrozoodporna bylina należąca do rodziny różowatych (Rosaceae), występuje naturalnie w Azji, od Syberii przez Mongolię po Chiny oraz w północnej i środkowej Europie.

Osiąga wysokość od 50 do 150, czasami 200 centymetrów, najchętniej rośnie na brzegach wód, na mokrych łąkach, w świetlistych zaroślach nadrzecznych, nad rowami.

Kwiaty są kremowobiałe, wydzielają szczególnie wieczorem intensywny zapach (przypominający zapach miodu i migdałów),  kwitnie od czerwca do sierpnia.

Jest w pełni mrozoodporna (strefy klimatyczne 2–9), może rosnąć na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, gleba musi być zawsze wilgotna, może być błotnista

Nadaje się do uprawy szczególnie nad oczkami wodnymi.

Jest to dobra roślina miododajna.

Druidzi uważali ją za jedno z trzech najświętszych ziół.

Linneusz podaje, że dawniej jedzono korzenie wiązówki w czasach niedostatku (są jadalne po ugotowaniu).

Celtowie używali jej jako barwnika do tkanin.

Napar z kwiatów wiązówki osłodzony miodem jest bardzo smacznym napojem.

Obecnie nadal używa się jej w Anglii jako dodatku smakowego do wielu gatunków piwa, liście mogą służyć jako przyprawa do aromatyzowania zup.

Kwiaty dodawano niegdyś do rozmaitych potraw jako substytut miodu.

Wszystkie części rośliny, a zwłaszcza kwiaty, nadają się do przyprawiania deserów, dań owocowych i napojów, nadają im słodkawo-cierpki smak.

Często wykorzystuje się fakt, że zanurzone kwiaty dobrze uwalniają swój aromat do płynów.

Śmietana roślinna nabiera miodowo-migdałowego smaku, gdy kwiaty moczy się w niej przez noc i może później być wykorzystana do deserów lub ciast.

Piwo, miód pitny i wino również były aromatyzowane tą rośliną.

Jest często stosowana w kuchni francuskiej, brukselskiej i walońskiej.

Młode pędy na Kaukazie są używane jako składnik sałatki.

Dawniej rano posypywano drewnianą podłogę jej kwiatami i innymi ziołami, a wieczorem zamiatano je gdy wyschły i nie wydzielały już zapachu.

Powszechne było jednak używanie samych kwiatów wiązówki przez kilka dni, a nawet tygodni, ponieważ wydziela on swój zapach przez bardzo długi czas.

W Anglii dodaje się je do potpourri, aby nadać mu bardziej słodką nutę.

Była ulubioną rośliną królowej Anglii Elżbiety I, kwiaty królowały porozrzucane w jej pomieszczeniach mieszkalnych, a zwłaszcza w sypialni.

W dawnej medycynie ludowej była ważną rośliną zielarską – używano jej do zwalczania pasożytów przewodu pokarmowego, jako ziela przeciwkrwotocznego i przeciwbiegunkowego.

Surowcem zielarskim są całe kwiatostany suszone w cieniu, w temperaturze nie przekraczającej 30 stopni Celsjusza.

Kwiaty zawierają olejki eteryczne, flawonoidy, garbniki, kwasy organiczne, sole mineralne i glikozydy fenolowe (spireina, salicyna).

Niektórzy autorzy wzmiankują aby robiąc napary zalewać kwiaty wiązówki gorącą, ale nie wrzącą wodą (w temperaturze powyżej 90 stopni salicylany rozkładają się).

Jest to naturalna alternatywa dla syntetycznych salicylanów. Salicylan został wyizolowany po raz pierwszy nie z wierzby (jak się powszechnie sądzi), lecz właśnie z wiązówki.

Związki salicylowe i flawonoidy hamują cyklooksygenazę prostaglandynową, dzięki czemu działają przeciwzapalnie i przeciwbólowo.

Ma właściwości przeciwgorączkowe (dzięki zawartości salicyny), napotne, moczopędne i przeciwreumatyczne, uspokajające, żółciopędne, moczopędne, odkażające, wykrztuśne, oczyszczające, reguluje przemianę materii i wypróżnienia,

przyśpiesza trawienie, wzmaga wydzielanie soku żołądkowego i trzustkowego, oczyszcza krew.

Napar używany jest do leczenia przeziębień, chorób górnych dróg oddechowych, pomocniczo przy grypie i chorobach reumatycznych, zwykle w mieszance z innymi ziołami; czarnym bzem, korą wierzby, liśćmi brzozy.

Wskazania:

bóle różnego pochodzenia (200 ml naparu lub odwaru, albo 1 łyżka nalewki), przeziębienie, gorączka, nieżyt układu oddechowego, moczowo-płciowego i pokarmowego, choroby zakaźne i skórne, stres, bezsenność (wyciągi alkoholowe), kamica

moczowa i żółciowa, obrzęki, reumatyzm, dna, zastoje żółci, skurcze jelit i żołądka, biegunka, choroba wrzodowa.

Herbatki z wiązówki zapobiegają obrzękom, zakwasom, bólom i przykurczom mięśni szkieletowych, występującym po dużym wysiłku fizycznym.

Cena za sztukę na Kup Teraz dotyczy ponad 500 nasion.