Grzybnia SHIITAKE uprawa w ogrodzie SHII-TAKE

Grzybnia sprzedawana jest w postaci drewnianych kołków przerośniętych grzybnią Twardziaka jadalnego SHII-TAKE.

Czas trwania zbiorów: 3-8 lat

Miejsce uprawy: zacienione miejsce w ogrodzie

Pierwsze zbiory: 6-12 miesięcy

Zbiór ogółem: 20%-60% wagi substratu

Temperatura hodowli: +5ºC ~ + 25ºC

Nakład pracy: średni

Ilość kołków: 20 szt

Twardziak jadalny ( Shii Take) uprawiany jest w Japonii od stuleci z uwagi na swoje właściwości lecznicze, co zostało potwierdzone w licznych badaniach. W warunkach naturalnych występuje w Azji, na martwych lub zamierających drzewach liściastych, szczególnie dębach, bukach lub gatunkach do nich zbliżonych.

Kapelusz tego gatunku ma średnicę 5-12 cm. Jego zabarwienie jest zmienne- od jasnobrazowego, przez czerwonobrązowe do szarobrązowego. Skórka kapelusza pokryta kosmatymi łuskami o barwie od białej do brązowej. Kapelusz młodych grzybów ma kształt przypominający dzwon. Podczas dojrzewania wyprostowuje się. Brzeg jest lekko podwinięty, często filcowaty. Trzon białoszary do brązowego ma długość 3-10 cm i grubość do 1,5 cm. Pokryty jest delikatnymi brązowymi łuskami.

Grzyby te nadają się do suszenia a aromat suszu jest silniejszy niż świeżych grzybów. Twardziak po wysuszeniu zachowuje nadal właściwości lecznicze.

Właściwości lecznicze grzybów shii-take

• właściwości antyrakowe
• właściwości antywirusowe
• działanie antyzakrzepowe
• działanie antybiotykowe
• działania regulujące system odpornościowy
• zastosowanie w trapi przeciw aids i wirusowemu zapaleniu wątroby typu “B”
• stosowany jako środek zapobiegawczy w profilaktyce chorób wirusowych i przeziębień.
• wzmacniają system odpornościowy
• pomagają w zwalczaniu stresu
• kilkuset lat stosuje się go do leczenia m. in. nowotworów, chorób serca, wysokiego ciśnienia, otyłości, problemów seksualnych i problemów związanych ze starzeniem się organizmu
• zapobiega powstawaniu przerzutów po usunięciu guzów przewodu pokarmowego oraz chroni przed skutkami ubocznymi chemioterapii.
• przeciwdziała miażdżycy oraz cukrzycy

Kołki należy umieścić w ściętym zdrowym pniu drzewa liściastego. W odstępach co 15 cm wiercimy w pniu otwory o średnicy co kołki i głębokości większej o 1 cm od ich długości.

Najlepiej udaje się uprawa na drewnie drzew liściastych. Zaszczepione grzybnią pniaki umieszcza się w stertach w wilgotnych miejscach, najlepiej wśród krzewów i zarośli. Należy chronić uprawę przed silnym nasłonecznieniem i wiatrami. Uprawa może być zakładana od kwietnia do końca września na otwartym terenie lub przez cały rok w pomieszczeniach ogrzewanych.