ЧЕРНИКА ЧАНДЛЕР САМЫЕ БОЛЬШИЕ ФРУКТЫ

BORÓWKA CHANDLER - PRODUKT POLSKI -  SZKÓŁKA RÓŻ, KRZEWÓW OZDOBNYCH I OWOCOWYCH!!

Borówka Amerykańska CHANDLER

Mocno rosnące krzewy mają wzniesiony pokrój, są dobrze rozgałęzione i w dobrych warunkach regularnie plonują, osiągając wysokość do 150 cm.. Odmiana o wyjątkowo dużych owocach, największych wśród odmian borówki wysokiej, ich średnica zwykle waha się w granicach 20-35mm. Plenność wysoka i regularna plon z jednego krzewu od 6 do nawet 8 kg  .Owoce są niebieskie, smaczne, jędrne z dużą blizną poszypułkową.  Długi okres dojrzewania owoców - od początku sierpnia do połowy września oraz wysoka i regularna plenność stanowią atrakcyjności tej odmiany. Po ponad dziesięciu latach obserwacji w Polsce można polecać tę odmianę do nasadzeń towarowych, stała się jedną z najbardziej poszukiwanych na rynku, szczególnie na mniejsze, zbierane ręcznie, rodzinne plantacje.Odmiana doskonała na tereny o  mroźnych zimach (odporność na mróz –34°C).

Borówka wysoka Chandler cechuje się wyprostowanym pokrojem oraz średnio silnym wzrostem. Osiąga do 1,5 m wysokości i ma błyszczące, podłużne liście. Jagody o lekko spłaszczonym kształcie zawiązują się w gęstych gronach. Są bardzo duże (o średnicy 2-3 cm) i pokryte jasnoniebieskim nalotem. Ich zbiór rozpoczynamy późno – pod koniec lipca. Owoce dojrzewają przez 4 tygodnie, dlatego zbiera się je kilkakrotnie.Podobnie jak wszystkie odmiany borówek, Chandler wymaga gleby o odczynie kwaśnym. Nie może on być wyższy niż 5 pH (najlepiej 3,8-4,8), ponieważ na takim podłożu znacząco zmniejsza się owocowanie. Optymalna temperatura gleby to 18°C-21°C przez cały okres wegetacji. Borówka wymaga stanowiska słonecznego – jagody dojrzewające w miejscu ocienionym mogą być kwaśne. Chandler  dobrze znosi Polskie mrozy.

Owoce borówki oprócz przyjemnego smaku mają dużą wartość odżywczą. Są źródłem soli wapnia, fosforu i żelaza oraz witamin A, B1, B2, PP i C. Niebieską barwę zawdzięczają antocyjanom, które wpływają pozytywnie na nasz wzrok oraz działają przeciwutleniająco (niszczą wolne rodniki), czyli opóźniają starzenie się organizmu. Dowiedziono, że zawarte w jagodach fitoestrogeny chronią przed chorobami serca oraz zmniejszają poziom złego cholesterolu (LDL), a podwyższają ilość tego dobrego (HDL). Niestety większość związków tracą podczas obróbki cieplnej: smażenia, duszenia czy gotowania. Największą wartość biologiczną posiadają więc w postaci świeżej lub mrożonej.

PONIŻEJ WYKAZ PORY DOJRZEWANIA OWOCÓW POSZCZEGÓLNYCH ODMIAN BORÓWKI AMERYKAŃSKIEJ  SPRZEDAWANYCH W NASZEJ SZKÓŁCE!!!

Gdzie posadzić borówkę                                                                                                                                                                                                            Stanowisko powinno przypominać trochę miejsca, jakie znajdujemy w sosnowych lasach. Ma być osłonięte przed wiatrem, słoneczne, z przepuszczalną lekką glebą (borówka nie lubi zalegających płytko pokładów gliny). Najlepiej, gdy wody gruntowe są na głębokości 60-100 cm - poza zasięgiem płytko korzeniącej się rośliny.

Ziemia pod borówkę - Warto je dobrze przygotować. Obszerne dołki (głębokości ok. 30 cm) zaprawia się kwaśnym torfem, ziemią liściową, przekompostowanymi trocinami. Kwasowość powinna utrzymywać się w granicach pH 3,5-4,5.

Podlewanie borówki - Dostatecznie dużo wilgoci to podstawa. O prawidłowe nawadnianie dbać trzeba szczególnie w pierwszym roku po posadzeniu. Każdy krzew powinien dostać w tygodniu minimum 10-20 l wody. Roślina nie lubi jednak zalewania (patrz - podłoże)

Nawożenie borówki - Przed sadzeniem krzewów warto zrobić analizę gleby, by zorientować się, w jaki sposób trzeba będzie uzupełniać "dietę" borówki. Roślina jest wrażliwa przede wszystkim na niedobory azotu, ale niestety równie łatwo ją przenawozić. Dlatego najlepiej podawać azot w małych dawkach - wiosną każdy krzew zasilamy trzy razy dawką po 10 g siarczanu amonowego lub dwukrotnie dawką po 10 g saletry amonowej. Młode rośliny zasila się jesienią po zakończeniu wegetacji nawozami wieloskładnikowymi (30 g na krzew). Możliwe jest stosowanie nawozów wolnodziałających takich jak dla iglaków, lecz w niskich dawkach.

Uprawa borówki - By nie dopuszczać chwastów, najlepiej grządkę z borówkami ściółkować trocinami z drzew iglastych. Zmniejsza to straty wody i reguluje temperaturę gleby. Rozkładająca się ściółka dostarcza ponadto roślinom substancji organicznych. Co dwa, trzy lata trzeba ją uzupełniać.

Przycinanie borówki - Starsze krzewy należy prześwietlać, usuwając chore i zbyt zagęszczone pędy