СЕГМЕНТАРНЫЙ МАССАЖ + ЛИМФОДРЕНАЖ Зборовского

zestaw:

Masaż SEGMENTARNY

ADAM ZBOROWSKI

tom 2 serii masaż

Masaż segmentarny należy do grupy masaży wykonywanych na sucho, rękami masażysty. Jest masażem leczniczym. Składa się z szeregu chwytów i opracowań, których ściśle określona technika i kolejność wykonania, przy uwzględnieniu zasad dawkowania, pozwala na wykrywanie i usuwanie zmian chorobowych, a często również przyczyn chorobowych na drodze odruchowej. W odróżnieniu od masażu klasycznego, masaż segmentarny znajduje szczególne zastosowanie w leczeniu chorób narządów wewnętrznych.

Twórcami masażu segmentarnego są: kierownik oddziału i masażysta w Instytucie Promieniolecznictwa O. Glaser oraz lekarz naczelny Instytutu Rentgenowskiego i Promieniolecznictwa doc. dr med. W. A. Dalicho. Na podstawie kilkunastoletniej działalności praktycznej (1936 -1952), w oparciu o prace licznych badaczy (Head, Mackenzie, Hansen, Ricker, Sperański, Corne-lius, Hartmann, Kohlrausch, Lange, Leube, Dicke i inni) zajmujących się czynnościowymi wzajemnymi oddziaływaniami narządów i tkanek organizmu, opublikowali oni w 1952 r. masaż segmentarny.

Metoda ta uwzględnia możliwe zmiany odruchowe powstające w różnych tkankach i podaje sposoby ich usuwania poprzez zastosowanie szczególnych, ściśle określonych rękoczynów. Ze względu na wywieranie znacznego wpływu na funkcjonowanie narządów wewnętrznych oraz możliwość leczenia i usuwania zmian odruchowych w narządach i tkankach metoda ta jest uzupełnieniem masażu klasycznego lub, jak twierdzą niektórzy, masaż klasyczny jest uzupełnieniem masażu segmentarnego. W niniejszej książce zajmę się dokładnym omówieniem tej metody masażu oraz pokażę, jak praktycznie wykonywać masaż segmentarny.

Podobnie jak w „Masażu klasycznym" rezygnuję z zagłębiania się w anatomię i fizjologię mając nadzieję, że czytelnik zna doskonale te zagadnienia bądź uzupełni swoje wiadomości korzystając z literatury fachowej. Pewne elementy anatomii i fizjologii, zwłaszcza układu nerwowego, zostaną omówione tylko na tyle, na ile jest to niezbędne do zrozumienia zagadnienia.

Rola masażysty w zespole rehabilitacyjnym, cechy psychofizyczne, higiena osobista, wyposażenia gabinetu do masażu oraz rys historyczny są informacjami wspólnymi dla wszystkich metod masażu. Zostały one omówione w książce pt. „Masaż klasyczny" w rozdziale l. „Omówienie ogólne masażu". Uznałem, że nie ma potrzeby powielania tych informacji w niniejszym opracowaniu. Mam nadzieję, że książka będzie pomocna zarówno przy nauczaniu masażu, jak również w pracy zawodowej masażystów.

Adam Zborowski

OPRAWA MIĘKKA STRON 166

Masaż DRENAŻ LIMFATYCZNY

ADAM ZBOROWSKI

tom 3 serii masaż

Drenaż limfatyczny jest jedną z metod leczenia fizykalnego. Zastosowanie odpowiednich rękoczynów pozwala na usprawnienie krążenia limfy przeciwdziałając powstawaniu chorób wywołanych jej zastojem, jak również likwidując obrzęki zastoinowe, zapalne, onkotyczne i chłonne. Pozwala także na usprawnienie przepływu limfy po przebytych chorobach zakaźnych i nowotworowych, przyspieszając powrót do zdrowia.

Opublikowany w 1934 roku przez Yoddera drenaż limfatyczny bardzo szybko zyskał uznanie i stosowany jest do dnia dzisiejszego. W ostatnich latach manualny drenaż limfatyczny przeżywa swój renesans. Obecnie jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów masażu, nie tylko w celach kosmetyczno-profilaktycznych, ale przede wszystkim w kompleksowej terapii udrażniającej po amputacjach i resekcjach. To wielkie zainteresowanie drenażem spowodowało powstanie wielu technik i sposobów postępowania, jednak sam mechanizm oddziaływania na układ limfatyczny pozostaje niezmieniony. Jest to mechaniczne przepychanie chłonki w układzie naczyń chłonnych i węzłów chłonnych, wspomagane bandażowaniem i gimnastyką udrażniającą.

Od pierwszego wydania „Drenażu limfatycznego" w 1995 roku minęło 12 lat. To 12 lat zdobywania doświadczeń, poszukiwania nowych rozwiązań i analizowania efektów własnej pracy z pacjentami i uczniami. To również okres częstych rozmów z kolegami masażystami - wspólnych przemyśleń i dyskusj i. Wszystko to spowodowało, że w trzecim wydaniu „Drenażu limfatycznego", które oddaję czytelnikowi do ręki zmodyfikowałem nieznacznie sposób wykonywania drenażu. W porównaniu z poprzednimi wydaniami zrezygnowałem z przedstawienia dwóch metod drenażu. Opisałem metodę, którą wybrałem i z powodzeniem stosuję w pracy zawodowej.

Często spotykałem się z zarzutem, że we wcześniejszych wydaniach brak jest omówienia kwestii patologii układu chłonnego i postępowania udrażniającego. Poszerzyłem więc zawartość książki właśnie o te zagadnienia. Na ile mój zamiar się powiódł, ocenią czytelnicy.

Adam Zborowski

OPRAWA MIĘKKA STRON 221