От романтиков до Каспровича Василевского

Stan: bardzo dobry

Zygmunt Wasilewski (ur. 29 kwietnia 1865 we wsi Siekierno, zm. 25 października 1948 w Wiśle) – polski polityk Narodowej Demokracji, publicysta, senator III kadencji w II RP.W 1884 ukończył gimnazjum w Kielcach (do którego uczęszczał wraz ze Stefanem Żeromskim). Studiował prawo na uniwersytetach w Warszawie, Kijowie i Sankt Petersburgu. Studia ukończył w 1889. Jego żoną została Wanda Karłowicz[1], córka Jana Aleksandra Karłowicza (etnologa i językoznawcy), siostra Mieczysława (kompozytor, dyrygent, taternik) i Janiny (nauczycielki). Jego synem był Tadeusz Adam Wasilewski (1897-1964)[2].

Od początku związany z powstającą narodową demokracją – od 1887 członek „Zetu”, od 1889 Ligi Narodowej. W latach 1892–1894 wraz ze Stefanem Żeromskim opiekował się biblioteką w Muzeum Polskim w Rapperswilu.

W 1894 powrócił do Warszawy, gdzie do 1899 był redaktorem naczelnym tygodnika „Głos”. Następnie w 1901 przeniósł się do Lwowa, gdzie latach 1902–1915 był redaktorem naczelnym pisma „Słowo Polskie”. Był członkiem jako hospitant Komitetu Narodowego Polskiego