Джоанна Бартонь, невысокий рост

Joanna Bartoń jest autorką  dwóch powieści - "Do niewidzenia, do niejutra" i "Drzazgi". W trzeciej znów zaskakuje. Potwierdza, że wybrała styl uprawiania literatury oparty na paradoksach, ale mówi o sprawach podstawowych: miłości, śmierci, przyjaźni, wierności i zdradzie. Bohaterką swojej opowieści czyni morderczynię, karlicę, kobietę, człowieka, w jednej osobie, ale „dokładnie w takiej kolejności”. Czytelnika próbuje skłonić do uruchomienia i wyobraźni, i empatii, dając mu tylko preteksty do ich uruchomienia. Nie psychologizuje, nie dramatyzuje i nie moralizuje. Opowiada powściągliwie, naraz z dwóch perspektyw - bo zbrodniarka jest w rzeczywistości ofiarą - i zmusza do zderzenia z wielością stereotypów i klisz, którymi nasycone jest nasze relacje społeczne. Figura Niskorosłej Gosi Drzazgi może ukrywać dowolny rodzaj wykluczania i piętnowania - ze strachu przed innością, z powodów obyczajowych, a nawet politycznych. To literatura dla tych, którzy nie boją się myślenia.