Зверобой СРЕДСТВО ОТ ДЕПРЕССИИ И БЕССОННИЦЫ Семена

Dziurawiec zwyczajny

(Hypericum perforatum)

Jest wieloletnią mrozoodporną byliną, rozmnaża się przez nasiona i kłącza, osiąga do 100 cm wysokości. Angielska i hiszpańska nazwa pochodzi od jego tradycyjnego kwitnienia i zbiorów w dzień świętego Jana, 24 czerwca. Roślina występuje naturalnie w Europie, zachodniej Azji i północnej Afryce.

Najczęściej rośnie w świetlistych zaroślach, wzdłuż brzegów lasów, dróg i nasypów, na łąkach i leśnych polanach. Liście owalne, jajowate lub podłużnie, ułożone po przeciwnych stronach, są wielkości do 3 cm. Pod światło widać na liściach przeźroczyste gruczoły „dziurki”, w których znajdują się olejki eteryczne.

Kwiaty złoto-żółte z pięcioma płatkami, wielkości 13 mm, z czarnymi kropkami na krawędzi. Okres kwitnienia od czerwca do sierpnia. Zawierają hiperycyne, po zgnieceniu w palcach pąków kwiatowych, pokazuje się czerwony płyn.

Rośnie najlepiej na ciepłych i nasłonecznionych stanowiskach. Preferuje gleby żyzne i przepuszczalne z domieszką piasku, ale toleruje różne, ważne by nie były zbyt podmokłe oraz jałowe. Przed zimą część nadziemna całkowicie obumiera.

Surowiec:

Pąki, kwiaty i gałązki są zbierane w czasie kwitnienia (według ludowych podań najlepiej 24 czerwca), należy je suszyć w temp. 35℃, zawieszone w pęczkach, w przewiewnym, zacienionym miejscu. Suszone zawierają do 1,4% hiperycyny (czerwonego barwnika).

Dawniej uznawano ją za magiczną roślinę związaną z białą magią, wierzono, że roślina chroni przed czartami i złymi czarami. Miała odpędzać złe duchy, kwiaty wieszano na obrazach religijnych w dniu św. Jana. Miała duże znaczenie w średniowieczu, ponieważ była używana w egzorcyzmach dla jej cnót kabalistycznych.

Już w starożytności roślina i olej z niej był używany do leczenia. Hipokrates zalecał go jako środek odświeżający i przeciwzapalny. Dioskurydes zalecał roślinę do wywołania miesiączki, leczenia rwy kulszowej i oparzeń. W medycynie ludowej dziurawiec jest używany do herbat i nalewek na bóle menstruacyjne, menopauzę, rozstrój nerwowy, dnę moczanową, reumatyzm, gruźlicę płuc, rwę kulszową.

Czerwony olej przygotowywuje się przez macerację świeżych zgniecionych kwiatów w oliwie z oliwek lub oleju słonecznikowym, czasem trzeba energicznie potrząsać pojemnikiem, trzymać go na słońcu przez ok. dwa miesiące, po czym zlać olej przez gazę do ciemnej butelki. Olej jest używany zewnętrznie jako lekarstwo na lumbago, dnę, reumatyzm, do uśmierzania bólu i gojenia odleżyn, ran po skręceniach, stłuczeniach, operacjach. Może być również używany wewnętrznie.

W przemyśle kosmetycznym jest używany w olejkach do ciała, emulsjach przy suchej, wrażliwej, swędzącej skórze, także uszkodzonej przez słońce, przy poparzeniach i cellulicie.

Olej ma działanie napinające, lecznicze, ożywiające, rozluźniające, wyciszające, hamuje zapalenia skóry, zwiększa ukrwienie.

We Francji, olej jest stosowany w leczeniu ran i oparzeń, jako środek moczopędny, a także jako środek stymulujący serce i odnowę tkanek. W Bułgarii wywar używany jest jako środek ściągający i przeciwzapalny, do leczenia chorób układu pokarmowego, wątroby, pęcherzyka żółciowego, w Polsce – w leczeniu neurastenii, nerwobóli, bezsenności, bólu głowy, zaburzeń żołądkowych i do gojenia się ran.

Wywar lub nalewka jest stosowana jako środek ściągający i odkażający w chorobach żołądkowo-jelitowych (zapalenie błony śluzowej żołądka, wrzody żołądka i dwunastnicy, zapalenie jelit, biegunka, wrzodziejące zapalenie okrężnicy, hemoroidy), wątroby i pęcherzyka żółciowego (dyskineza pęcherzyka żółciowego, zapalenie pęcherzyka żółciowego, kamica żółciowa, ostre i przewlekłe zapalenie wątroby), chorobach zapalnych jamy ustnej i gardła (zapalenie gardła, migdałków, dziąseł, jamy ustnej). Stosowany w osłabieniu, nerwicach i neurastenii, skurczach, bólach głowy, bezsenności, zapaleniu mięśnia sercowego, odmiedniczkowym zapaleniu nerek, zapaleniu pęcherza moczowego i gruczołu krokowego, zapaleniu stawów, bólu korzonków, zapaleniu przydatków, braku miesiączki oraz w ciężkich miesiączkach.

Dziurawiec jest stosowany obecnie jako lek ziołowy w leczeniu łagodnych do umiarkowanych zaburzeń depresyjnych (hamuje rozkład neurotransmiterów w mózgu, hamuje również monoaminooksydazę (MAO) i działa jako inhibitor zwrotnego wychwytu serotoniny) lub nerwowego niepokoju. Stosowany przy lekkiej bezsenności, niepokojach oraz przy migrenie. Efektom przeciwdepresyjnym dziurawca może towarzyszyć działanie przeciwlękowe i zmniejszenie bezsenności. Należy spodziewać się mniejszych skutków ubocznych niż w przypadku standardowych syntetycznych antydepresantów.

Wykazuje działanie żółciopędne, żółciotwórcze, antybakteryjne, przeciwzapalne i dezynfekcyjne (może być stosowany zewnętrznie na rany i do płukania gardła), pobudza trawienie. Jest zalecany do leczenia hemoroidów, ran, owrzodzeń, odmrożeń, stosowany miejscowo przyspiesza gojenie się ran.

W l.'90 okazało się, że ziele dziurawca może zaburzać działanie innych leków. Ze względu na interakcje z innymi lekami w Irlandii dziurawiec dostępny jest tylko na receptę. Podczas zażywania preparatów z dziurawca należy pamiętać, że powoduje on nadwrażliwość na światło, zwłaszcza osoby o jasnej karnacji powinny unikać intensywnej ekspozycji słonecznej i solarium.

W medycynie ludowej jest stosowany jako środek poronny. Nie należy stosować preparatów w okresie ciąży i laktacji.

Cena za sztukę na Kup Teraz dotyczy ponad 200 nasion.