Смерть Гуру Раби Р. Махараджа

Rabi R. Maharaj jest potomkiem długiej linii bramińskich kapłanów i guru. Codziennie spędzał długie godziny na medytacji, lecz stopniowo zaczęło ogarniać go rozczarowanie. Szczerze i otwarcie opisuje hinduskie życie i zwyczaje, wspominając swoje poszukiwanie sensu życia oraz wewnętrzną walkę między hinduizmem a Chrystusem. W czasie gdy wschodni mistycyzm, religia i filozofia fascynują wielu na Zachodzie, Rabi Maharaj oferuje świeże i odkrywcze spojrzenie od wewnątrz na praktykę religii hinduistycznej. „Umierają oni tam, gdzie się urodzili – w rynsztoku, w zaułkach lub na brudnych chodnikach w promieniach prażącego słońca – nie zaznawszy niczego poza nędzą, chorobami i ubóstwem oraz beznadziejnymi próbami ugłaskania lub ściągnięcia na siebie uwagi bóstw, które nie dość, że nie okazują im najmniejszej nawet oznaki miłości lub troski, to wzbudzają tylko jeszcze większy strach. Żyć i umierać w tak strasznej skrajnej nędzy i mimo to słyszeć, że jest się Bogiem i trzeba tylko „Zdać sobie z tego sprawę”! Któż mógłby wymyślić jakiś bardziej makabryczny żart? Słyszeć, że ropiejące rany na twoim ciele, głód ściskający ci żołądek i głęboka pustka w twojej duszy to tylko maya, złudzenie... czyż mogło istnieć bardziej szatańskie oszustwo?”