Галиция на карте Жозефины, том 11, часть А, Б, С

Galicja na józefińskiej mapie topograficznej 1779–1783 (tom 11, części A, B, C)

W latach 1779-1783 wojskowi kartografowie austriaccy pod kierunkiem ppłk. Friedricha von Miega sporządzili dokładną mapę tzw. Królestwa Galicji i Lodomerii, czyli ziem polskich zagarniętych przez Austrię w wyniku I rozbioru Rzeczypospolitej. Arkuszom mapy towarzyszą opisy kartowanego terenu obejmujące charakterystykę lasów i roślinności, ukształtowania terenu, rzek i wód oraz ważniejszych budowli o znaczeniu militarnym (zamki, dwory, kościoły i klasztory).

Tom zawiera 24 arkusze mapy (ponadto 4 kopie) wraz z odpowiadającymi im opisami wojskowymi kraju. W ich zasięgu znalazły się tereny ciągnące się od średniego Dniestru po Karpaty. Zawierają się one w czworokącie, u naroży którego leżą Stryj, Rohatyn, Stanisławów (Iwano-Frankiwsk) i górskie pasmo Gorganów. Do I rozbioru Polski (1772) tereny te należały do województwa ruskiego (Rusi Czerwonej), tworząc południową część ziemi lwowskiej (powiat żydaczowski) i zachodnią część ziemi halickiej; jedynie północno-zachodni skraj należał do ziemi przemyskiej. Pod panowaniem austriackim obszar ten w większości mieścił się w cyrkule stryjskim, mniejsze fragmenty – w cyrkułach brzeżańskim oraz stanisławowskim. W odrodzonej Polsce wchodził niemal w całości w obręb województwa stanisławowskiego. We współczesnych podziałach administracyjnych Ukrainy zawiera się w granicach obwodów iwano-frankowskiego oraz lwowskiego.

Komplet w folii termokurczliwej zawiera:

• część A: wstępna – opisowa, ilustrowana, w języku polskim i niemieckim, format książki A4, ss. 265
• część B: 24 mapy w pudełku (luźne arkusze, pełnokolorowe reprodukcje w formacie oryginalnym)
• część C: tłumaczenie na język ukraiński opisów wojskowych do map

Publikacja sprzedawana jest bezpośrednio od wydawcy.