Шалош регалим. Д. Клейновский-Рожицкий

Istnieje wiele świąt żydowskich. Trzy spośród wszystkich świąt żydowskich, nazywane szalosz regalim, są szczególnie uprzywilejowane: Pesach, Szawuot i Sukkot. Są one przepisane przez Torę jako święta pielgrzymkowe: każdy dorosły mężczyzna powinien się udać w to święto do Jerozolimy, aby złożyć ofiarę Panu Bogu. Każde z tych świąt było związane z radością, z pierwszymi zbiorami oraz z nadzieją na szczęście.

Jezus Chrystus, jako dorosły Żyd, uczestniczył w tych świętach. Co więcej: wpisał swoje posłannictwo w ich treść. W Pesach stał się barankiem, którego krew ocaliła ludzkość przed wieczną śmiercią. W Szawuot Jezus Chrystus zesłał swojego Ducha, który buduje Kościół. W Sukkot stał się obecną w świecie Szechiną – uobecnieniem Boga wśród swojego ludu. Każde z tych świąt jest bogate w symbole, obrzędy i treść teologiczną. Jezus Chrystus jest spełnieniem tych świąt.

"Wschód i zachód Słońca, pełnia i nów Księżyca, powiew wiatru i roślinność wokół nas, mgły i upały, śniegi i zamarznięte jeziora – to wszystko niezwykle wpływa na nasze codzienne samopoczucie, funkcjonowanie, pracę i wypoczynek. Co więcej: otaczająca nas przyroda, światło Słońca oraz zwierzęta i rośliny, nie tylko wpływają na nasz sposób odżywiania się, ale także, a może przede wszystkim na wizję świata. Od zarania dziejów warunki przyrodnicze wpływały na odmienne opowiadania o początkach świata i człowieka. Człowiek jest wpisany w rytm najbliższej przyrody – tam, gdzie został umieszczony przez Pana Boga. Kosmos stał się ogrodem człowieka, a człowiek wykorzystuje cały kosmos do uwielbiania Pana Boga używając do tego celu to, co ma najbliżej siebie. Stąd też cała przyroda wpływa na sposób świętowania.

Naród Izraela wykorzystywał całe piękno przyrody, zmieniających się pór roku, czasu wzrostu roślinności, która go żywiła i upiększała jego życie, nie tylko do zaspokojenia swych biologicznych potrzeb, ale także, a może nawet przede wszystkim, do uwielbienia Pana Boga. A jednocześnie sam Pan Bóg wpisał w życie Izraela rytm świętowania, związany z otaczającym kosmosem, w tożsamość umiłowanego, wybranego ludu, kodując w treści owych świąt najgłębsze miłosne nadzieje wszechświata.

Tora, czyli Prawo, które Pan Bóg dał Izraelowi wyeksponowało 3 spośród wszystkich świąt Izraela, dając szczegółowe przepisy dotyczące czasu i sposobu świętowania. Święta te, po hebrajski nazywane szalosz regalim, były i są obchodzone przez Żydów jako obowiązkowe, pielgrzymkowe, szczególnie ważne. Każdy dorosły Żyd płci męskiej powinien pielgrzymować na te święta do Jerozolimy i tam złożyć odpowiednią ofiarę. Jezus Chrystus, będąc pobożnym Żydem, także uczestniczył w tych świętach, co więcej, wykorzystywał je w objawienie swojej Osoby, ale wręcz wpisał je w swoją tożsamość, ukazując, że najgłębsza treść owych szalosz regalim jest wprost ukierunkowana na Niego i w Nim się spełnia". (Ze "Wstępu")

"Stan badań w polskojęzycznej literaturze teologicznej dotyczącej świąt pielgrzymkowych Izraela jest pewną luką, która stara się wypełnić – przynajmniej w niewielkim stopniu – niniejsza publikacja. Istnieje sporo prac poświęconych kulturze, religijności, folklorowi żydowskiemu, ale – jeśli mamy do czynienia z pracami zwartymi – to najczęściej są to bardzo szerokie ujęcia bez eksponowania szalosz regalim, a tym bardziej bez odnoszenia ich do Osoby Jezusa Chrystusa, na czym mi szczególnie zależało. Zdarzają się oczywiście publikacje poświęcone np. związkowi Chrystusa z Paschą albo ze świętem Sukkot. Ale raczej nie istnieją prace poświęcone wszystkim świętom pielgrzymkowym eksponujące ich „wykorzystanie” przez Pana Jezusa.

Problemem niniejszej pracy będzie ukazanie teologii świąt pielgrzymkowych tak, jak zostały przepisane przez Torę, a także ukazanie obrzędowości żydowskiej, która towarzyszyła ich celebracji zarówno liturgicznej jak i ludowej oraz wypełnienie się ich najgłębszych treści w Jezusie Chrystusie, który wykorzystywał symbolikę szalosz regalim do objawienia Siebie. Stąd też ogólny tytuł książki w polskiej transkrypcji. Następnie podtytuł jest zapisany w oryginale hebrajskim: שלוש רגלים, פסח, שבועות, סוכות (czyli: Szalosz regalim, Pesach, Szawuot, Sukkot), a kolejny podtytuł wyraża szczególną ideę niniejszej książki: Jezus Chrystus spełnieniem świąt pielgrzymkowych Izraela". (Ze "Wstępu")