Судебная анатомия

Kryminalistyka jest tą dziedziną wiedzy, która w niezwykły sposób łączy się z innymi naukami, wykorzystując ich osiągnięcia przede wszystkim na potrzeby dowodzenia i wykrywania sprawców przestępstw.

Wśród tych należy wskazać choćby szeroko pojmowaną :

medycynę sądową, antropologię, psychologię, socjologię, wiktymologię, fizykochemię, biochemię, informatykę, czy też kryminologię.

Niektóre z wymienionych na stałe wpisały się w perspektywę kryminalistyki, tworząc odrębne dziedziny.

Postęp w nauce, stale rozwijające się badania i ich metody oraz instrumentarium pozwalają na szerszą perspektywę możliwości kryminalistyki.

W pracy autorka podejmuje możliwości identyfikacyjne śladów pozostawionych przez ciało ludzkie.

Autorka analizuje w niej najistotniejsze z punktu widzenia kryminalistyki.

Ślady biologiczne, cechy anatomicznej poszczególnych organów i tkanek ciała pozostawionych na miejscu przestępstwa, z perspektywy kryminalistyki.

Postęp nauk medycznych, jaki dokonał się w ostatnich latach, pozwolił kryminalistyce na otwarcie się na nowe możliwości dowodowe, co o identyfikacji śladów biologicznych, czego spektakularnym przykładem jest DNA.

Analizując możliwości współczesnej identyfikacji człowieka, nie sposób nie dostrzec ścisłego związku między anatomią a kryminalistyką.

Poznanie tożsamości człowieka, także zwłok, stanowi kluczowe zadanie współczesnej kryminalistyki.

Podejmując próbę ustalenia zakresu związku między anatomią a kryminalistyką, konieczna jest nie tylko analiza literatury przedmiotu, ale także przepisów obowiązującego prawa w tym względzie, jak i orzecznictwa sądowego.

Ścisłego związku obu nauk należy upatrywać także w szerokich możliwościach badań medycznych, służących. Diagnostyce, terapii, które stanowią bardzo cenne źródło wiedzy o ludzkim organizmie.

Elementami anatomii e kryminalistyce są nie tylko wytwory rogowe skóry, ale też wszystkie tkanki, budujące ciało człowieka, jak i wydzielane przez nie substancje.

Także wydaliny znajdują się w obszarze zainteresowań obu nauk, jak badania moczu, kału, plwocin czy wymiocin.

Niniejsze opracowanie w założeniu ogólnym, jest tylko próbą zwrócenia uwagi na niezwykły związek medycyny z kryminalistyką, mający może nie najdłuższą historię, za to niezwykle owocny w rezultatach wspólnych osiągnięć.

Monografia jest pozycją obowiązkową dla :

• przedstawicieli nauki,
• osób zatrudnionych w organach ściągania,
• sędziów w wydziałach karnych.

Nic bardziej nie przykuwa uwagi człowieka niż życie, śmierć, przestępstwa.

Być może w tym właśnie związku leży początek wielu sukcesów medycznych i wykrywczych, służących ludzkości.

Bowiem znajomość anatomii człowieka jest niezbędna nie tylko lekarzom, ale także kryminalistykom oraz wszystkim tym, którzy najzwyczajniej chcą wiedzieć, kim jest człowiek z punktu widzenia szeroko rozumianej biologii.

Nieliczne wydziały prawa na polskich uczelniach mają w programie kształcenia medycynę sądową.

A jest to bardzo ważne zagadnienie dla adeptów tego kierunku.

Terminologia medyczna nie jest łatwa, podobnie jak wielu innych dyscyplin naukowych.

Prawnik powinien odróżnić kość kończyny górnej od dolnej, siekacze od kłów, kość czołową od ciemieniowej, naskórek od skóry właściwej, plamy pośmiertne od sińców przy życiowych, plamy śliny od plam nasienia.

Wiedza ta pozwala na szerokie wykorzystanie metod badawczych medycyny na potrzeby wykrywcze i identyfikacyjne.

Autorka tej publikacji ma nadzieje, że treści w niej w pewnym stopniu przybliżą istotę medycyny i kryminalistyki oraz ich osiągnięcia.

Zapewne nie uda się przedstawić wszystkich zagadnień, gdyż obie ich nauki są niezwykle obszerne, a literatura przedmiotu bardzo bogata.

Dziś można jedyni domniemywać o dziedziczeniu psychoz, genetycznej skłonności do uzależnień, a być może w przyszłości okaże się, że za nie wcale nie odpowiada środowisko, innych osób, lecz gen, enzym, hormon.

Autorce udało się zamieścić szeroko rozumiane regulacje na temat anatomii kryminalistycznej.

W rezultacie powstało dzieło ze wszech miar interesujące i wyjątkowe, na styku

biologii kryminalistycznej,

medycyny sądowej,

dziedzin pokrewnych, jak morfologia, patomorfologia,

fizjologii, tanatologii i toksykologii.