Гжегож Врублевский, Охота

"Polowanie" Grzegorza Wróblewskiego, autora kilkudziesięciu książek poetyckich, tłumaczonego na wiele języków, należy do gatunku zwanego poezją wizualną (visual poetry). Jak pisze w posłowiu Dawid Kujawa: "[...] próba wydobycia na światło dzienne „ziarnistej” złożoności świata – na co dzień niedostrzeganej ze względów pragmatycznych, by można było zachować zdrowy rozsądek i względnie stabilną podmiotowość – nie jest u tego autora czymś nowym. Przecież zarówno jego wiersze, jak i obrazy, od początku miały w sobie zdeponowaną obłąkańczą prawdę o rzeczywistości: to, co istnieje, znajduje się na skraju rozpadu, a to, co najlepiej zorganizowane, jest tylko jedną z niezliczonych form organizacji, prawdopodobnie zupełnie przypadkową, ani dobrą, ani złą z natury. Po przekroczeniu progu spójności nie ma już moralnych aksjomatów ani innych kulturowych stelaży, jest tylko zamęt realnego, który unieważnia wszystko, co wiemy i znamy. W Polowaniu ów „kwantowy” wymiar sztuki Wróblewskiego odnajduje swój wyraz w nowej postaci – tzn. za sprawą nietypowej dla tego autora techniki – ale nie zmienia szczególnie swojego charakteru. Tutaj widać chyba najlepiej, że choć omawiany eksperyment bez wątpienia ma wymiar radykalny, to nie jest próbą „wymyślenia siebie na nowo” przez poetę – jest raczej jednorazowym wysiłkiem wymiany narzędzi przy zachowaniu w nienaruszonej postaci wypracowanego już, rozpoznawalnego stylu".