Подарок родителям, воспитывающим творческих детей.

W tej książce Arno Stern – twórca pracowni malarskich Malort oraz jeden z bohaterów filmu dokumentalnego "Alfabet" – opowiada o zabawie malarskiej i o tym, dlaczego jest ona dla dzieci źródłem szczęścia i szansą na rozwój kompetencji.

W książce "Szczęśliwy jak dziecko, które maluje" Arno Stern opowiada o zabawie malarskiej z perspektywy dziecka. Pokazuje, że rysowanie jest wynikiem naturalnej potrzeby i odbywa się według określonych, uniwersalnych praw.

Tę książkę polecamy szczególnie rodzicom, wychowawcom i nauczycielom. Dzięki niej z pewnością już zawsze będziemy patrzeć inaczej na rysunki dzieci.

• "Szczęśliwy jak dziecko, które maluje, bo czynność kreślenia daje nieskończoną przyjemność.
• Wolny jak dziecko, które maluje, bo malując dziecko uświadamia sobie swoje możliwości.
• Zdolny jak dziecko, które maluje, bo zabawa kreską rozwija niespodziewane umiejętności".

– Arno Stern

Opinie

Albert Jacquard

Mowa jest tutaj o najbardziej nieprzeniknionej z tajemnic: o konstruowaniu samego siebie.

Wyrażanie siebie przez rysunek, kształt, kolor to jedna z możliwości spotkania z samym sobą; stanięcie przed czystym arkuszem papieru jest doświadczeniem bardziej oszałamiającym niż stanięcie przed lustrem. Arno Stern potrafił zaobserwować to oszołomienie z ostrością, na jaką pozwoliły ścisłe zasady obowiązujące w Malorcie. Refleksje zrodzone w tym swoiście laboratoryjnym doświadczeniu mogą stać się cenną pomocą dla wszystkich edukatorów.

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ – Katarzyna L.

Otwiera oczy. Nigdy wcześniej nie myślałam w ten sposób o malowaniu, zarówno w przypadku dzieci, jak i dorosłych. No i chyba najważniejsze-okazuje się, że do tej pory, mimo dobrych chęci, zupełnie źle „chwaliłam” rysunki dzieci, jednak od słów naprawdę dużo zależy, mają wielki wpływ na to, z jakim bagażem dzieci idą w przyszłość. Bardzo wartościowa książka.

O książce

W książce "Szczęśliwy jak dziecko, które maluje" Arno Stern opowiada o zabawie malarskiej z perspektywy dziecka: pokazuje, jak wygląda jego spotkanie z Malortem od pierwszego przekroczenia progu pracowni, przez powolne otwieranie się do pełnego rozkwitu.

Nam, dorosłym, pokazuje, jak stworzyć dzieciom warunki do takiego przeżycia. Nie potrzeba wiele, musimy jednak przyjąć zupełnie nową postawę.

W tej książce Arno Stern dzieli się z nami swoimi odkryciami, jakich dokonał przez ponad pół wieku towarzyszenia dzieciom w zabawie malarskiej i pokazuje, jak patrzeć na dziecięce rysunki.

Dla kogo jest ta książka?

Książkę polecamy przede wszystkim:

• rodzicom, którzy chcą nauczyć się, jak patrzeć na rysunki dzieci i jak stwarzać im warunki do zabawy malarskiej,
• nauczycielom, którym zależy na stworzeniu otoczenia, w którym dziecko będzie mogło rozwinąć swoje naturalne talenty,
• osobom, które chcą prowadzić zajęcia z zabawy malarskiej.

Cytaty

"Dziecko nie przestaje być spontaniczne z chwilą ukończenia trzynastu, czternastu czy piętnastu lat. To „obróbka”, jakiej jest poddawane, sprawia, że staje się wyjałowione już w wieku pięciu lat i w niczym nie przypomina małego artysty, pokazywanego z takim zachwytem. Całkowicie błędnie przypisuje mu się dar wyobraźni i fantazji".

"Dziecko lubi doskonałość, która jest dowodem kunsztu".

"Jeśli nie pozwoli się dziecku na formułowanie tego, co je nurtuje, co zaprząta nieuchronnie jego uwagę, wówczas traci ono zdolności".

"Gdzie indziej pozwolono im robić to byle jak, choć nie pozwolono im robić byle czego: narzucono im wszak odgórnie temat, ale nie zadbano w najmniejszym stopniu o techniczne umiejętności, czyli o naukę tego, co jest podstawą poważnego wykonywania jakiejkolwiek czynności, w każdym zawodzie. Wręcz przeciwnie: nie-zręczność wychwalano jako spontaniczność, niedoskonałość jako gwarancję wolności, niedokładność jako wartość estetyczną".

O Autorze

Arno Stern (ur. w 1924 r. w Kassel) – uznany pedagog, badacz spontanicznej twórczości dzieci oraz zabawy; założyciel autorskiej pracowni malarskiej Malort, którą prowadzi nieprzerwanie od ponad siedemdziesięciu lat; autor książek oraz jeden z bohaterów głośnego filmu dokumentalnego Alfabet; ojciec André Sterna.

Dziś, mając ponad dziewięćdziesiąt lat, Arno nieprzerwanie prowadzi swoją pracownię malarską, wygłasza prelekcje w wielu krajach świata, prowadzi warsztaty i szkolenia dotyczące zabawy malarskiej, a także kursy w szkołach i na uniwersytetach. Był ekspertem technicznym UNESCO oraz zakładał pracownie przy szpitalach i centrach kultury. Za swoje osiągnięca otrzymał specjalne wyróżnienie od uniwersytetu Sorbona. Jest założycielem Instytutu Arno Sterna.

Prywatnie jest spełnionym ojcem i dziadkiem zaangażowanym w życie rodzinne.