125 сюрпризов, радость твоей жене Марк Гунгор

Do każdego zamówienia dokładamy co najmniej dwie nowe lub używane książki gratis!

Kobiety i mężczyźni różnią się od siebie – nie odkryję w tym momencie Ameryki, ale będę po prostu kolejną osobą, która przyzna temu stwierdzeniu rację. Przykład? Proszę bardzo. Rzecz z życia codziennego pewnie prawie każdej mamy. Kilkumiesięczna córa na moich rękach, a organizm domaga się zaspokojenia potrzeby niższego rzędu, to jest natury fizjologicznej. Krótko mówiąc – muszę siku. Kiedy powiem to przy mamie, teściowej czy szwagierce, od razu wyciągają ręce w moim kierunku ze słowami – daj małą. Ale gdy w analogicznej sytuacji wypowiem dokładnie te same słowa przy mężu, tacie czy bracie, popatrzą na mnie z miną wyrażającą co najmniej zdziwienie – bo po co im ta wiedza? Komunikat kierowany do mężczyzny musi być jasny, konkretny, żadnego drugiego dna i pola na domysły. Pewnie, że część panów oburzy się, że oni by aluzję załapali. Owszem, dopuszczam istnienie takich wyjątków, ale wyjątki ponoć potwierdzają regułę. Zresztą to nawet nie jest jakiś specjalny zarzut z mojej strony – tak po prostu jest i koniec. Myślimy w inny sposób, w inny sposób się komunikujemy i nic w tym złego, każda ze stron ma swoje zalety i wady.

Dobrze by jednak było, gdyby kobieta nie musiała przypominać za każdym razem mężczyźnie o rzeczach dla niej oczywistych. Nie każdy bowiem pan ma świadomość tego, że o wiele lepszym prezentem dla żony od kwiatka może okazać się zwykła, prozaiczna czynność z życia codziennego, która odciąży ją i pozwoli chociażby znaleźć czas na wypicie ciepłej kawy. I właśnie o tym jest ta książka.

„125 niespodzianek, które sprawią radość twojej żonie” to poradnik w skondensowanej formie dla mężów. Nie znajdziecie tutaj żadnych wyjaśnień, żadnego podłoża psychologicznego, ale tylko i wyłącznie krótkie zdania z konkretnym komunikatem. Takie czyste: nie pytaj, po prostu to zrób. A trzeba przyznać, że autor wykazał się kreatywnością. Sto dwadzieścia pięć pomysłów to całkiem sporo, a ich zróżnicowanie również zasługuje na przyklaśnięcie. Bo zaczynamy chociażby od czynności bardzo prozaicznej – „Włóż naczynia do zmywarki„, a kończymy na „Oddaj jej pilota wieczorem„. Proste? Niby tak, ale później trzeba się pogodzić z tym, że żona może włączyć „M jak miłość” czy coś w tym rodzaju. Albo mój ulubiony przykład – „Powiedz swojej (lub jej) mamie jaką masz cudowną żonę„. To jest prawdziwe wow i jeśli facet to zrobi, to mamy do czynienia z naprawdę fajnym gościem. Niby drobna rzecz, ale ponoć mężczyznom trudniej przychodzi okazywanie uczuć, a jeszcze w obecności osób trzecich? Warto takie gesty doceniać, ale myślę, że większość kobiet to robi.