Практикуя силу настоящего

Praktykowanie potęgi teraźniejszości

Autor: Eckhart Tolle

Liczba stron: 170

ISBN: 978-83-61897-04-0

Wymiary: 145x205

Oprawa: Miękka

Rok wydania: 2009

Fragment książki Praktykowanie potęgi teraźniejszości

   Wpływ, jaki od czasu pierwszego wydania w 1997 roku Potęga Teraźniejszości wywarła na zbiorową świadomość, przekroczył moje najśmielsze oczekiwania. Książka została przetłumaczona na piętnaście języków, a ja codziennie otrzymuję e-maile od czytelników z całego świata, którzy piszą, jak nauki w niej zawarte odmieniły ich życie.

     Chociaż wciąż widoczne są skutki szaleństwa egotycz-nego umysłu, wyłania się coś nowego. Nigdy wcześniej tak wielu ludzi nie było gotowych wyrwać się ze zbiorowych schematów myślowych, które od niepamiętnych czasów utrzymywały całą ludzkość w niewoli bólu. Budzi się nowy stan świadomości. Wycierpieliśmy już wystarczająco wiele! Nawet teraz, kiedy trzymasz w rękach tę książkę i czytasz wersy zapowiadające możliwość prowadzenia życia wyzwolonego, w którym nie zadajesz już bólu ani sobie, ani innym, kiełkuje w tobie świadomość.

    Wielu z piszących do mnie czytelników prosiło, aby praktyczne aspekty nauk zawartych w Potędze Teraźniejszości przedstawić w bardziej przystępnej formie, tak by mogły być użyteczne w codziennej praktyce. Ich życzenie stało się impulsem do napisania tej książki.

     Oprócz ćwiczeń i medytacji pozycja ta zawiera kilka krótszych fragmentów z oryginału, które mogą posłużyć jako przypomnienie niektórych podstawowych zagadnień i idei, co pomoże wcielić je w praktykę codzienności.

    Wiele fragmentów książki Praktykowanie potęgi teraźniejszości nadaje się do czytania medytacyjnego. Jego istotą nie jest gromadzenie nowych informacji, ale wchodzenie w miarę lektury w odmienny stan świadomości. Oto dlaczego możesz wielokrotnie wracać do tych samych fragmentów i zawsze odnajdziesz w nich coś nowego i świeżego. Tylko słowa, które zostały napisane lub wypowiedziane w stanie obecności, mają moc transformacji. Jest to moc budzenia w tobie obecności.

   Poszczególne fragmenty Praktykowania potęgi teraźniejszości najlepiej czytać wolno i bez pośpiechu. Od czasu do czasu będziesz chciał przerwać lekturę i pozwolić sobie na moment cichej refleksji albo nieporuszonej ciszy. Innym razem po prostu otworzysz książkę na chybił trafił i przeczytasz kilka linijek teksu.

Książka Praktykowanie potęgi teraźniejszości może być również wprowadzeniem dla wszystkich, którzy poczuli się zniechęceni lub przytłoczeni Potęgą Teraźniejszości.

Eckhart Tolle

9 lipca 2001

    Największą przeszkodą w doświadczaniu realności twojego połączenia ze Źródłem jest utożsamienie się z umysłem, które sprawia, że myśl staje się przymusem. Niemożność zatrzymania strumienia myśli to straszliwe cierpienie, którego jednak sobie nie uświadamiamy; dotyka ono prawie wszystkich, więc jest uważane za coś normalnego. Nieprzerwany hałas mentalny uniemożliwia ci odkrycie królestwa wewnętrznej ciszy, które jest nierozłączne z Istnieniem. Wytwarza również fałszywą jaźń, dzieło umysłu, która rzuca na wszystko cień lęku i cierpienia.

    Identyfikacja z umysłem tworzy matowy ekran pojęć, etykietek, wyobrażeń, słów, osądów oraz definicji i w rezultacie blokuje wszystkie prawdziwe relacje. Staje pomiędzy tobą i twoim ja; pomiędzy tobą i twoim partnerem; pomiędzy tobą i naturą; pomiędzy tobą i Bogiem. To ekran myśli, który stwarza złudzenie odrębności; iluzję, że istniejesz ty i całkowicie oddzieleni inni. Zapominasz wtedy o podstawowej rzeczy, że poniżej poziomu materialnych przejawów i odrębnych form stanowisz jedność ze wszystkim, co istnieje.

   Umysł to cudowne narzędzie, jeśli wykorzystuje się go w odpowiedni sposób. Użyty nieprawidłowo staje się jednak bardzo destrukcyjny. Ściślej rzecz biorąc, nie chodzi nawet o to, że korzystasz ze swojego umysłu niewłaściwie – zwykle nie korzystasz z niego wcale. On używa ciebie. I właśnie tu jest problem. Wierzysz, że jesteś swoim umysłem, a to złudzenie. Narzędzie przejęło nad tobą kontrolę.

To prawie tak, jakbyś został zniewolony i nie wiedząc o tym, brał swego prześladowcę za siebie.