YaraTera SUPERBA BLUE Фертигация черники

YaraTera SUPERBA BLUE – Fertygacja borówki? Mamy to!

POJEMNOŚĆ: 25 KG

Sektor uprawy borówki w Polsce rozwija się dynamicznie i areał na jakim została zasadzona może już sięgać 12 tys ha. Sprawia to, że mamy na rynku duże zapotrzebowanie na produkty nawozowe, które pozwolą na uzyskanie dużego plonu o wysokiej jakości, a także wsparcie merytoryczne, które pozwoli na właściwe i efektywne wykorzystanie nawozu na plantacji. Przy opracowaniu formulacji SUPERBY BLUE firma Yara Poland zwróciła uwagę na dwa szczególne aspekty w uprawie borówki: jej pochodzenie i tym samym jej obecne cechy oraz przystępności nawozu dla producentów w jego stosowaniu.

Pochodzenie borówki wysokiej

Współcześnie uprawiana borówka została oczywiście wyhodowana z upraw dzikorosnących, zasiedlających mało zasobne, lekkie i kwaśne gleby pośród lasów iglastych. To dziedzictwo sprawia, że dzisiejsze odmiany uprawiane również na kwaśnych (pH 4,5-5,5 ) i lekkich glebach, które w sposób naturalny cechują się niższa zawartością składników, mają niższe wymagania nawożenie w porównaniu do innych upraw sadowniczych. Warto jednak zaznaczyć, że intensywne plantacje charakteryzują się dużo większym przyrostem wegetatywnym, wysokim plonem, a także zubożaniem gleby w wyniku corocznego wynoszenia składników wraz z wynoszonym drewnem po cięciu roślin. Dlatego tak ważne jest regularne wykonywanie analiz gleby, a także oszacowanie ilości składników mineralnych, które znikają z plantacji, aby regularnie uzupełniać ich zapas w podłożu oraz dostosować program nawożenia do wieku plantacji.

Preferowana forma azotu

Kolejną fizjologiczną cechą charakterystyczna dla borówki jest jej preferencja do pobierania formy amonowej azotu z podłoża. Wynika to z niskiej aktywności reduktazy azotanowej zarówno w korzeniach jak i liściach, co sprawia, że azot saletrzany nie jest efektywnie  przekształcany w azotyny, a dalej w formę amonową, która to może zostać zasymilowana przez roślinę.

Zgodnie z tym nawożenie w borówce powinno zapewnić odpowiedni poziom azotu amonowego w podłożu, jednak trzeba zwrócić uwagę też na pewne cechy formy amonowej w glebie i dostosować nasze praktyki nawożenie. Po pierwsze pobieranie formy amonowej przez roślinę powoduje uwalnianie jonu H+ do podłoża i obniżenia jego pH. O ile borówka preferuje wzrost w glebie o kwaśnym odczynie, spadek pH poniżej 4 jest mało optymalny dla roślin i powinien być regularnie kontrolowany. Jony amonowe są również mało mobilne w glebie i mniej podatne na wymywanie, niż jony saletrzane co jest związane z wiązaniem się ich w kompleksie sorpcyjnym. Tym samym intensywne nawożenie w krótkim czasie, szczególnie młodych plantacji może spowodować akumulację NH+ na poziomie, który może powodować szkody dla roślin. Powiązany z tym będzie kolejny aspekt jakim jest konkurencja pobierania składników. Ponieważ forma amonowa jest mało mobilna, a także charakteryzuje się ładunkiem dodatnim, będzie stanowiła konkurencję dla innych kationów jak potas, wapń, czy magnez (które i tak już konkurują miedzy sobą). Dlatego tak ważne jest dobranie odpowiednich proporcji między pierwiastkami i oczywiście uwzględnianie tego co już znajduje się w podłożu.