Wczesna Trauma Rozpoznawanie i uwalnianie

Wczesna Trauma Rozpoznawanie i uwalnianie

Autor: Franz Ruppert

Liczba stron: 472

ISBN: 978-83-65400-04-8

Wymiary: 145x205

Oprawa: Miękka

Rok wydania: 2017

Wprowadzenie do książki

Wczesna Trauma Rozpoznawanie i uwalnianie

   To, że w momencie przyjścia na świat mamy już tak naprawdę dziewięć miesięcy, jest dość oczywiste. Nie jest natomiast ogólnie znany fakt, że nasze życie psychiczne rozpoczyna się jeszcze przed narodzinami. Gdyby wiedza na ten temat była rozpowszechniona w rodzinie, w ramach prowadzenia dąży, podczas porodu czy też stosując metody tak zwanego wspomaganego rozrodu, zachowywalibyśmy się inaczej w stosunku do tego właśnie tworzącego się życia. Nienarodzone dzieci są istotami, które już postrzegają, rozpoznają i czują. To, przez co przechodzą w trakcie dąży czy narodzin, ma bardzo silny wpływ i kształtuje ich dalszy rozwój psychiczny i fizyczny. Mogą to być dobre i pełne miłości doświadczenia, które stanowią solidny fundament dla stabilnej i zrównoważonej osobowości, będącej w zgodzie z samą sobą. Ale mogą to być również doświadczenia negatywne, począwszy od stresu, a skończywszy na przeżyciach traumatycznych, które prawdopodobnie odcisną silne piętno na całym dalszym życiu. W pracy psychoterapeutycznej należy brać pod uwagę, że skutki takich wczesnych traum objawiają się na wiele sposobów, a przyczyn stanów lękowych, depresji, zaburzeń osobowości czy nawet psychoz należy czasem szukać w tym, co miało miejsce jeszcze przed narodzinami pacjenta.

   Przeżycia traumatyczne mogą stać się udziałem dzieci już na bardzo wczesnym etapie życia. Mogą to być traumy wynikające z okoliczności poczęcia, ze sposobu, w jaki się z nimi obchodzono na samym początku, ze sposobu sprawowania opieki, zaspokajania ich potrzeb oraz nieprzyjęcia i nie poświęcania im uwagi. Dzieci mogą być traumatyzowane we własnej rodzinie przez swoich straumatyzowanych rodziców i przez pozbawione empatii traktowanie czy też ze strony pracowników systemu opieki społecznej.

   Doświadczenie wczesnej traumy powoduje zaburzenie tożsamości i utratę poczucia własnego Ja. W życiu taka osoba skupia się głównie na przetrwaniu, a nie na rozwijaniu własnego potencjału i zdolności.   Wczesne straumatyzowania prowadzą do izolacji i samotności. Jest się wówczas obcym nawet dla samego siebie. Brak więzi z własną matką i ojcem wpływa na wszystkie relacje bliskie i intymne, które charakteryzuje dystansowanie się, wycofywanie i brak zaufania. Niemożliwa do stworzenia staje się również głęboka więź emocjonalna z własnymi dziećmi. Przepracowanie wczesnych straumatyzowań może odmienić i polepszyć wszystkie aspekty życia danego człowieka.