Путеводитель по тайнам+Забытая история науки

Przewodnik po tajemnicach nauki

Dlaczego to nie jest czarna magia?

Robert Cave

Tłumacze: Romkowska Ewa

Wydawca: Arkady

Oprawa: Kartonowa

Format: 14.6x20.1

Liczba stron: 224

Wydanie: 1

Rok wydania: 2017

W książce Przewodnik po tajemnicach nauki pisarz i redaktor Robert Cave przedstawia 100 niezwykłych teorii i eksperymentów, które zaplanowano i przeprowadzono w imię nauki. Od klonowania zwierząt do ludzi cyborgów i od polowania na neutrina do teorii chaosu – Cave ukazuje każdy eksperyment i odkrycie w jego naukowym kontekście, tworząc porywający przewodnik po najosobliwszych wydarzeniach w historii nauki.

Wiedza naukowa jest owocem ludzkiej ciekawości. Większa jej część wypływa z logicznego rozumowania, ale czasami pojawia się ona w nieoczekiwanych miejscach i daje nieprzewidziane wyniki. Naukowcy niekiedy ryzykują narażenie się na śmieszność, a także gotowi bywają narazić własne zdrowie, również psychiczne, wykorzystując siebie samych jako króliki doświadczalne w niebezpiecznych eksperymentach, takich jak przecinanie i ponowne łączenie własnych nerwów lub zażywanie eksperymentalnych leków. Cokolwiek jednak czynią, celem w ich pogoni za lepszym rozumieniem jest nauka w swej najczystszej formie.

W książce Przewodnik po tajemnicach nauki Robert Cave opowiada o 100 teoriach naukowych i eksperymentach, które wywarły wielki wpływ na poszczególne dziedziny nauki. Niektóre budziły kontrowersje; inne wydawały się wręcz dziwaczne. Ale Cave udowadnia, starannie i wyczerpująco, że tylko poprzez zadawanie dziwnych pytań i uważne analizowanie odpowiedzi naukowcy są w stanie tworzyć postęp. Eksperymenty, które na pierwszy rzut oka wydają się osobliwe, powiększają naszą wiedzę o nas samych i o otaczającym nas świecie. Doprawdy, wiele badań dało nieoczekiwane rezultaty, oferując nowe perspektywy naukowych dociekań.

Książka Przewodnik po tajemnicach nauki podzielona jest na rozdziały dotyczące ludzkiego ciała, psychologii, społeczeństwa, naszej planety i wszechświata. Niektóre z opisanych eksperymentów mogą wydawać się, według dzisiejszych norm, dziwaczne lub nawet niemoralne, niemniej jednak czytelnik tej książki zyska wiedzę o tym, jak dzięki wspaniałej, choć czasem zaskakującej pracy naukowców, zyskuje cała ludzkość.

Zapomniana historia nauki, czyli fantazje i facecje naszych dziadków

Krzysztof Rejmer

Wydawca: Wydawnictwo Naukowe PWN

Oprawa: Miękka

Format: 16.5x23.5

Liczba stron: 260

Wydanie: 1

Rok wydania: 2018

Jednym ze wspomnień mojego wczesnego dzieciństwa jest miesięcznik Horyzonty techniki prenumerowany przez ojca. Niczym bohater schulzowskiego opowiadania Księga pochłaniający historię Anny Csillag i jej cudownego środka na porost włosów, z wypiekami na twarzy czytywałem wtedy rubrykę Fantazje i facecje naszych dziadków. Do dziś pamiętam rysunki przedstawiające majestatyczne zeppeliny i wielkie maszyny parowe, albo panów w melonikach (jak gdyby wyjętych wprost z obrazów Magritte'a) pedałujących z jakąś dziwną zawziętością, by w ten sposób poruszać skrzydłami ornitopterów.

Autor

„Zapomniana historia nauki …” to zbiór ciekawych, przewrotnych esejów opisujących mniej znane fakty naukowe. Autor pokazuje jak długą i żmudną drogę należało przebyć, abyśmy mogli korzystać z dobrodziejstw współczesnej techniki. Niewątpliwą zaletą książki jest wybór tematów mało znanych, dotyczących zaskakujących aspektów ludzkiej aktywności. Autor pokazuje naukę od mniej koturnowej strony, wraz z jej ślepymi uliczkami, curiosami, paranauką, także cechy osobowości (te pozytywne i te wstydliwe) ludzi próbujących rozwijać wiedzę i technikę. Przybliża także czytelnikowi nietuzinkowe i barwne osobowości. Nie unika przy tym tematów kontrowersyjnych, starając się pokazać ich uwarunkowania psychologiczne, społeczne czy historyczne.

Książka jest przeznaczona dla szerokiego grona czytelników zainteresowanych nauką, jej historią, ciekawymi postaciami ludzi tworzących cywilizację, ale również jej manowcami i ślepymi uliczkami.

Książka dr Rejmera wprowadza czytelnika w nieznany już dla wielu świat optymizmu poznawczego, charakterystycznego dla XIX stulecia. Czytając ją, przenosimy się w świat zbliżony do tego, stworzonego przez Cyrusa Smitha z Tajemniczej wyspy czy kapitana Nemo z 20 tysięcy mil podmorskiej żeglugi. (…) niezwykle miło jest pobyć przez chwilę w towarzystwie bohaterów tej książki, którzy potrafili przez całe życie wierzyć w poznawalność i możliwość ujarzmienia świata. O ile jednak Julius Verne wymyślał świat i bohaterów w nim żyjących, w książce Krzysztofa Rejmera spotykamy realnie żyjących i działających ludzi. Ich niezłomny optymizm może imponować, a wręcz zachęcać do porzucenia – przynajmniej intelektualnie – ograniczeń tak zwanej życiowej mądrości.

Z recenzji Marka Kordosa