ALBICJA JEDWABISTA BOUBRI PBR Świecące drzewko XL

Nazwa „albicja” pochodzi od nazwiska włoskiego szlachcica Filippo del Albizzi, który zapoczątkował jej uprawę w Europie, natomiast „julibrissin” pochodzi z języka perskiego i oznacza „kwiat jedwabiu”. Albicja jest rośliną z rodziny bobowatych i podrodziny mimozowych. Występuje naturalnie w południowej i wschodniej Azji od Iranu po Chiny i Koreę, gdzie przyjmuje postać drzewa dorastającego do 10 – 12 metrów (w Polsce od 2 – 4 metrów).

Jest drzewkiem nieco niższym od innych odmian, ale ponieważ pochodzi z najbardziej wysuniętych na północ obszarów występowania albicji, to jego mrozoodporność jest też wyższa, krótkookresowo może wytrzymać temperatury nawet do – 25 stopni C. Tak więc mówiąc w dalszej części o albicji i jej ewentualnej uprawie w ogrodzie będziemy mieli na myśli właśnie tę odmianę. Jest drzewem (a czasami krzewem) bardzo ozdobnym i oryginalnym z dużymi pierzastymi, bardzo delikatnymi liśćmi. Pochodzi z podrodziny roślin mimozowych i co prawda nie zwija liści przy każdym dotknięciu (tak jak mimoza), ale za to składa je na noc, lub przy silnej ulewie, co wygląda naprawdę niezwykle i trochę tak, jakby się układała do snu.

Pierwsze biało – różowe kwiaty, zaczynają pojawiać się na początku lata, a ostatnie pod jego koniec. Kwiaty pozbawione są płatków, zbudowane są natomiast z wielu jedwabistych pręcików, które wyrastają z zielonego kielicha. Wyglądają bardzo oryginalnie i czasami potrafią lekko fosforyzować w nocy. Albicja jest rośliną ozdobną, tak więc o typowych owocach nie ma mowy, w późniejszym okresie pojawiają się najwyżej strąki z nasionami, które możemy zasadzić, a po wykiełkowaniu młodych roślin, sprezentować znajomym do uprawy na zewnątrz lub w doniczce.

• Cechy rośliny - Niewielkie drzewko, w naszych warunkach dorasta maksymalnie do 3-4 m. Wyróżnia się pięknymi liśćmi, podobnymi do liści paproci. Składają się one z kilkunastu mniejszych listków i zwijają po zachodzie słońca, w czasie deszczu, a także podczas obniżenia się temperatury otoczenia! Najważniejszym walorem dekoracyjnym rośliny są jednak jej różowe, jedwabiste, pachnące kwiatostany - zielone kielichy, z których wyrastają długie, delikatne, różowe pręciki. Kwiaty utrzymują się one przez całe lato i uwaga! świecą w nocy!! Roślina nadaje się do formowania na bonsai.

• WYMAGANIA-Przy uprawie w gruncie musimy spełnić dwa warunki. Posadzić musimy koniecznie w pełnym słońcu i koniecznie w miejscu dobrze osłoniętym od wiatrów.Uprawiając w gruncie nie musimy się martwić o glebę. Musi być ona jedynie przepuszczalna.Po przesadzeniu do gruntu utrzymujmy przez dłuższy czas lekko wilgotne podłoże aby roślina mogła się bardzo dobrze prze korzenić w gruncie.Przy hodowli w donicy należy pamiętać o drenażu. Wystarczy wrzucić na dno doniczki warstwę z kamieni.Stosujemy nawóz uniwersalny do roślin doniczkowych przy czym już w połowie września zaczynamy ograniczać nawożenie.