Словарь психоанализа + Кейс-стади

 Słownik psychoanalizy

    Jean Laplanche

Tłumacze: Modzelewska Ewa, Wojciechowska Ewa

Wydawca: Aletheia

Oprawa: Miękka

Format: 14.5x20.5cm

Liczba stron: 812

Wydanie: 1

Rok wydania: 2023

ISBN: 978-83-67020-42-8

EAN: 9788367020428

Francuscy badacze psychoanalityk Jean Laplanche (1924–2012) i filozof Jean-Bertrand Pontalis (1924–2013) stworzyli w latach sześćdziesiątych XX wieku ten słownik, który okazał się wielkim sukcesem: sprzedano go we Francji ponad dwieście tysięcy egzemplarzy, przetłumaczono na kilkanaście języków. Około trzystu obszernie objaśnionych haseł oddaje konceptualizację psychoanalizy głęboko przemyślaną i syntetycznie ujętą. Hasła przedstawiają genezę i ewolucję poszczególnych pojęć u twórcy psychoanalizy, Sigmunda Freuda (1856–1939), i jego kontynuatorów. Dzieło Laplanche’a i Pontalisa można z powodzeniem nazwać autorskim, pisanym z określonej perspektywy, w atmosferze rzuconego w latach pięćdziesiątych przez Jacques’a Lacana hasła „z powrotem do Freuda”.

Nie jest to słownik w ścisłym sensie ani encyklopedia, lecz raczej zbiór mini-esejów podejmujących także dyskusję z omawianym konceptem, pokazujących jego zalety i słabości. Taki opis pojęć od strony ich historii, struktury i problematyki nie zastąpi lektury źródłowych tekstów psychoanalizy, lecz może posłużyć za intelektualną mapę, która ułatwi poruszanie się po – wiadomo, kontrowersyjnym i grząskim – terytorium psychoanalizy. Szerokie podejście do haseł – i historyczne, i krytyczne – sprawi, że to kompendium pomoże zarówno początkującym, jak i zaawansowanym czytelnikom w poznawaniu „tajników” psychoanalizy – mimo wszystko jakże intrygującego zjawiska wśród nauk i praktyk współczesnego świata.

Opracowanie przypadku w psychoanalizie

McWilliams Nancy

Wydawnictwo: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

ISBN 9788323331957

Tłumaczenie: Andruszko Robert

Format: 15.5x23.0cm

Liczba stron: 259

Oprawa: Miękka

Wydanie: 1, 2012 r.

Autorka opisuje założenia i procedury oceny klinicznej, zachowując równowagę między gromadzeniem potrzebnych informacji a opisem tematów, które chce poruszyć pacjent. Następnie za pomocą konkretnych praktycznych przykładów i obserwacji szczegółowo ukazuje różne aspekty konceptualizacji dynamicznej. Przedstawia proste, wolne od żargonowych wyrażeń wskazówki służące do oceny temperamentu pacjenta, jego problemów rozwojowych, mechanizmów obronnych, afektów, identyfikacji, wzorców relacyjnych, potrzeb związanych z poczuciem własnej wartości oraz patogennych przekonań.