РАЗВЛЕЧЕНИЯ ЖИЗНИ Моника Славецка (МАЛГОРЗАТА РОЗУМЕЦКА)

Witam na mojej aukcji, dziś mam do zaoferowania książkę:

"DOŻYWOCIE"

Zbrodnia i kara Małgorzaty Rozumeckiej

Monika Sławecka

kategoria: reportaż, wywiad, kryminał, mordercy

wydawnictwo: THE FACTO, Warszawa 2017

wydanie: I.

ISBN: 978-83-946058-4-1

stron: 224.

stan książki: bardzo dobry.

Małgorzata Rozumecka miała 22 lata, gdy skazano ją na dożywocie. Kolejne 20 lat spędziła w więzieniu. Prawdopodobnie zostanie w nim do śmierci.

Małgorzata Rozumecka: Tutaj trudno się żyje ze względu na patologiczny wymiar ludzkich relacji. W więzieniu możesz dostać w pysk za nic. Więźniarki mogą ci nasikać do herbaty. Robią psikusy. Dręczą. Z więzienia już nigdy tak naprawdę nie wyjdziesz.

Byłam w celi z dziewczyną, która żyła w takim lęku, że na każde przekręcanie się klucza w zamku podskakiwała na łóżku. Była w permanentnym stresie. Zresztą mnie po dwudziestu latach w więzieniu wciąż ciarki przechodzą na dźwięk tego klucza w zamku.

(fragment książki)

MONIKA SŁAWECKA

Rocznik 1987 r. Scenarzystka i filmoznawczyni, związana z filmem i telewizją od początku kariery zawodowej.

Przez trzy ostatnie lata wiele czasu spędziła odwiedzając więzienia. Efektem tych wizyt jest scenariusz filmu fabularnego „Niewinna” oraz wywiad-rzeka z Małgorzatą Rozumecką. Pasjonują ją niewyjaśnione zbrodnie sprzed lat oraz temat mafii w Polsce i na świecie.

Pomysł na tę książkę zrodził się w trakcie współpracy z Małgorzatą Rozumecką przy scenariuszu filmu fabularnego, do którego zgodziła się zostać konsultantką. Praca przebiegała w przyjaznej atmosferze, a przybliżając fakty związane z życiem w więzieniu, Małgorzata zaczęła je dopełniać własnymi przeżyciami i doświadczeniem. Wytworzyła się między nami specyficzna więź, której fundamentem stało się zaufanie.

Małgorzatę poznałam ponad trzy lata temu, świetnie przygotowana, zdystansowana, miałam plan na współpracę z nią. Jednak po kilku spotkaniach ten plan legł w gruzach. Gośka dała się poznać jako osoba rozbrajająca szczerością i optymizmem, o który nie posądziłabym człowieka w jej pozycji - skazanego na wyrok dożywocia.

Proces o morderstwo dwóch dealerów Ery GSM odbił się szerokim echem w mediach. Każdy, kto żył w latach dziewięćdziesiątych, pamięta chociażby wyrywek tamtych zdarzeń. Odsłaniamy ich kulisy na tyle zbliżone do faktów, na ile Małgorzata chciała się wypowiedzieć. Moją intencją nie było przeprowadzenie rozmowy stricte reporterskiej, nie drążyłam, by prawda jeden do jednego ujrzała światło dzienne. Nie pytałam o drastyczne kwestie, chociażby ze względu na bliskich ofiar. Starałam się być konkretna w pytaniach i szczera. Wierzę, że moja bohaterka również.

W moim dorobku jest to pierwsza taka szczera rozmowa, którą udało mi się odbyć, przeżyć i wydać. Mam nadzieję, że będzie ona dla czytelników ciekawym punktem odniesienia. Dla jednych stanie się przestrogą przed wejściem na ścieżkę poza prawem, innym posłuży za źródło wiedzy o tym, jak wygląda więzienie dla kobiet, u jeszcze innych wywoła refleksję na temat tego, jak jedno zdarzenie, jedna fatalna decyzja pociąga falę konsekwencji, które uderzają również albo przede wszystkim w naszych bliskich.

Dziękuję Małgorzacie za te trzy lata fascynujących rozmów, śmiechu na głos i przemyśleń nad tym, jak być dla siebie i innych lepszą.

Monika Sławecka

Media okrzyknęły ją „królową zbrodni”, a jeden z występujących w sprawie prokuratorów nazwał ją „demonem w kobiecej skórze”. Małgorzata Rozumecka miała 23 lata, gdy została oskarżona o zaplanowanie i kierowanie wyjątkowo brutalnym morderstwem dwóch pracowników Ery. Jej proces śledziła cała Polska.

Joanna Zajączkowska, Onetpl

Najprawdopodobniej mężczyzna strzelał, ale to kobieta była inicjatorką napadu. Śledztwo w tej sprawie przejął wydział do spraw przestępczości zorganizowanej prokuratury wojewódzkiej. Wczoraj odnaleziono samochód przestępców ze skradzionymi telefonami. Paczki z komórkami nie były naruszone. Robert Niczewski, rzecznik prasowy Ery GSM, uparcie milczy. „Nie komentujemy dla dobra śledztwa” - powiedział nam wczoraj.

Marek Kozubal, „Gazeta Wyborcza” z 20 czerwca 1997 r.

Wyrok dożywocia stał się ostateczny i niepodważalny. Po odsiedzeniu 25 lat będzie mogła ubiegać się o warunkowe zwolnienie. Póki co przebywa w więzieniu dla kobiet w Grudziądzu. Czyta książki, rozwiązuje krzyżówki, uczy się krawiectwa i szyje robocze koszule po kilkadziesiąt groszy od sztuki. Nigdy nie przeprosiła rodzin ofiar, uznając, że to nic nie da, bo czasu nie cofnie.

Anna Winczakiewicz, NaSygnalepl

ZC3