Cud codzienności Nadia Siewniak

Do każdego zamówienia dokładamy co najmniej dwie nowe lub używane książki gratis!

Piękna inspiracja do życia pełnym Boga .. w codzienności...

Ty i sąsiadka z klatki obok.

Ja i młoda mama tuląca płaczące niemowlę w przychodni.

Ona i jej koleżanka z biura.

Wszystkie przeżywamy różne trudności, a jednak tak bardzo podobne.

Na różnych poziomach, a jednak ciągle u podstaw leżą rozczarowanie, zmęczenie, smutek, samotność, złość, oczekiwanie, żal, niepewność…

Ale zamiast skupiać się na tym, co jest źródłem naszych życiowych wyzwań, skupmy się na tym jak my, jako chrześcijanki, możemy na nie reagować. Bo możemy to robić w Bożej mocy. Inaczej. Zaskakująco…

Jak powinnyśmy zareagować na nieoczekiwaną zmianę planów?

Jak możemy zachować się w chwili, w której dostajemy złą wiadomość?

Jak Córka Boga Wszechmogącego odpowie na niespełnione oczekiwania?

Jak zareaguje na te najzwyklejsze, życiowe okoliczności, jak wymagające niemowlę, pyskujący nastolatek, nieuprzejmość Pani przy kasie czy gość wpychający się do kolejki u lekarza…

Kiedy żyjemy blisko Boga, jesteśmy wyposażone do niestandardowych reakcji na niesprzyjające życiowe okoliczności. Jesteśmy powołane do reagowania, które pokazuje, że ‘żyjemy już nie my, ale żyje w nas Chrystus’ (Gal 2:20).

To nie znaczy, że nie będziemy płakać, kiedy przeżyjemy rozczarowanie… To oznacza, że będziemy ocierać łzy obietnicą Bożych pięknych planów dla naszej przyszłości przesiąkniętej nadzieją i pokojem (Jer 29:11), a potem pójdziemy dalej wierząc, że ‘wszystko współdziała ku dobremu z tymi, którzy miłują Boga’.

To nie oznacza, że nigdy nie będziemy zmęczone nocnym wstawaniem i niekończącymi się chorobami dzieci… Ale będziemy miały świadomość, że zmęczenie nie jest usprawiedliwieniem dla grzesznych reakcji, a kolejną okazją do ćwiczenia łagodności i realną możliwością bycia Jego rękami w życiu naszych dzieci.

Nie myśl, że już nigdy nie pomyślisz o kimś źle, nie ocenisz, nie rozgniewasz się… Jednak jako ambasadorka Bożej miłości na tym świecie będziesz mogła okazać łaskę, zamiast chować urazę. Będziesz chciała wybaczyć, tak jak i Tobie wybaczono.

‘Zachęcam was zatem abyście żyli w sposób godny powołania, którego staliście się uczestnikami. (...) Naśladujcie Boga jako ukochane dzieci. Żyjcie też w miłości, podobnie jak Chrystus.’ Ef 4:1; 5:1-2

Nadia Siewniak