Дух человека Дух Божий

Duch człowieka Duch Boga

Yves Congar

• Rok wydania: 1996
• Rodzaj okładki: Miękka
• Autor: Yves Congar
• Stan: Widoczne ślady używania
• ISBN: -
• Wymiar: 15cm x 19cm
• Nr wydania: -
• Seria: -
• Ilość stron: 53
• Waga: 0.2 kg
• Indeks: -
• TIN: T04266343
• Inne informacje: adnotacje i pieczątki biblioteczne

Yves Marie Joseph Congar;(ur.;8 kwietnia;1904;w;Sedanie, zm.;22 czerwca;1995;w;Paryżu) – francuski;teolog,;dominikanin, uczestnik;soboru watykańskiego II,;kardynał;od 1994. Jego ojcem był bankowiec. Ciężko przeżywał tragedię;I wojny światowej, w tym nędzę;jeńców;wojennych, co wpłynęło na jego późniejszą formację duchową. Samodzielnie zgłębiał;filozofię;i jej historię. Kontaktował się z;kombatantami. Pozostawał pod wpływem intelektualnym;Mauricea Blondela,;Luciena Laberthonnièrea;i;Jacquesa Maritaina. Odbył służbę wojskową, potem uczył się w;szkole wojskowej w Saint-Cyr;i przez krótki czas przebywał w;nowicjacie;zakonu;benedyktyńskiego[1]. Do zakonu dominikańskiego wstąpił 7 grudnia 1925. Jego kolegami z tego czasu byli m.in.;Paul Couturier;i;André-Marie Dubarle[1]. W 1931 został profesorem zakonnego centrum formacyjnego w;Le Saulchoir;koło;Paryża. W 1937 wydał dzieło;Chrześcijanie rozłączeni;(fr.;Chrétiens désunis), które zostało nieprzychylnie przyjęte przez Watykan. Od tego samego roku był wydawcą serii teologicznej;Unam, sanctam. Od 1940 do 1944 przebywał w niemieckim obozie jenieckim dla oficerów, a po próbie ucieczki przeniesiono go do obozu o zaostrzonym rygorze. Kuria rzymska sceptycznie podchodziła do jego działalności i w 1948 nie otrzymał zezwolenia na uczestnictwo w spotkaniu;ekumenicznym;w;Amsterdamie, gdzie m.in. powołano;Światową Radę Kościołów. Kwestionował potrydencką wizję Kościoła opartego na systemie piramidalnym,;hierarchicznym;i jurydycznym. W 1954 (po podróży do;Aten,;Stambułu,;Bejrutu,;Kairu;i;Aleksandrii;z okazji 900-lecia;schizmy wschodniej) otrzymał zakaz wykładów i publikacji pod swoim nazwiskiem, a także zakaz przebywania w;Paryżu. W latach 1954–1956 mieszkał w;Jerozolimie, a potem w;Skandynawii;i;Cambridge, by osiąść w;Strasburgu[1]. W latach 1956–1968 był profesorem;uniwersytetu w Strasburgu, następnie;Instytutu Katolickiego w Paryżu. Był zwolennikiem;ekumenizmu;oraz koncepcji Kościoła jako Ludu Bożego. Podejmował działania na rzecz zwiększenia roli ludzi świeckich w Kościele katolickim. Interesowały go tematy z zakresu;eklezjologii: pisał o;episkopacie;i;prezbiteriacie, powołaniu świeckich, urzędach, relacjach między tradycją kościelną a;Biblią, historycznej ewolucji poglądów eklezjologicznych. Brał udział w;Soborze watykańskim II;jako ekspert. Był członkiem;Międzynarodowej Komisji Teologicznej.

Objaśnienie do stanu: Widoczne ślady używania

Książki posiadające drobne ślady użytkowania, które nie wpływają na zawartość i nie utrudniają czytania (drobne przybrudzenia, zagięcia, mogą pojawić się podkreślenia, podpis, inne).