ОГНЕТУШИТЕЛЬ-СПРЕЙ БЫТОВОЙ ПОЖАРОТУШАЮЩИЙ СПРЕЙ 1000г A B F /E Срок годности 2027 г.

SPRAY GAŚNICZY REINOLDMAX 1000g brutto

wstawka  fluorescencyjna

data ważności 2027

Waga (netto):  750 g

Waga (brutto):  1000 g

Spray jest przeznaczony przede wszystkim do gaszenia pożarów w gospodarstwach domowych (zapalenie się tłuszczu w kuchni, zwarcie instalacji elektrycznej, kominki, grille itp.) jednak doskonale sprawdzi się domkach letniskowych altanach łodzie

Może równie stanowić alternatywę dla gaśnicy np. w przyczepach, samochodach kempingowych, na stanowiskach pracy, czy też w biurach lub warsztatach samochodowych.

(A) Pożary materiałów stałych np. drewna, papieru, tkanin, itp.

(B) Pożary cieczy i materiałów stałych topiących się np. tworzyw sztucznych, paliw, olejów, itp.

(F) Pożary olejów i tłuszczów w urządzeniach kuchennych.

(E) Gaszenie urządzeń elektrycznych pod napięciem  do 1000 V

Czas działania:  25 sekund

Wieszak w komplecie

Nie

Zasięg wyrzutu środka gaśniczego od 1 m do 4 m

Wymiary (średnica x wysokość):  74 x 263 mm

Środek gaśniczy:  piana AFFF Środek

środek napędowy:  azot

Ciśnienie naczynia:  25ºC t: 1,1 MPa

Struktura :  Monoblok aluminiowy, cylindryczny, od wewnątrz pokryty powłoką antykorozyjną, a od zewnątrz zagruntowany i pomalowany.

Przeznaczenie:  Stosowany w domach, biurach, domkach letniskowych, jako dodatkowy środek gaśniczy w samochodach. Możliwe jest gaszenie urządzeń elektrycznych do 1000 V.

Dokumentacja:

Środek gaśniczy ReinoldMax 750 ml jest produkowany zgodnie z normą  nr. IST 133648055 - 002: 2008.

Norma jest zarejestrowana w litewskim Departamencie Normalizacji. Numer rejestracyjny. 4759. Data rejestracji: 2008. 09. 24. Norma została zatwierdzona przez Centrum Badań Ogniowych PGAD przy Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Republiki Litewskiej.

ReinoldMax 750 ml został przetestowany  w laboratorium MPA Drezno  zgodnie z normą BS 6165:2002 i normą EN3-7:2007. 2009-F-2451.

Testy dielektryczne zostały wykonane przez MPA Dresden zgodnie z NF S 61-804: 1998 oraz EN3-7: 2007. Raport nr. 2009-F-2451.