Коса (польское издание)

Rewelacyjna gra planszowa! Na początku wydaje się nieco skomplikowana, ale jak już się załapie co i jak, to ciężko się oderwać. Polecam

Gra wykonana z dobrych materialow i dosc solidna. Definitywnie "czuc" za co sie placi. Trafilem co prawda na produkt z niewlasciwie spakowanymi zasobami (bez jednych ale z podwojna iloscia drugich) ale z pomoca sprzedawcy wydawca doslal brakujace elementy wiec jest super. Gra ciekawa :)

Fantastyczna gra euro osadzona w alternatywnej rzeczywistości 1920 roku. Bardziej zaawansowana, ale po przejściu 1 rozgrywki nie ma już żadnych problemów. Bardzo dobre wykonanie.

Genialna gra :D

Gra planszowa z niesamowitym klimatem dieselpunkowym stworzonym przez Jakuba Różalskiego. Jego grafiki są obłędnie. Gra wykonana naprawdę elegancko. Zasady gry są ogólnie dość prosto opisane (gra od 14 lat, moja 12 letnia córka je ogarnęła i stała się fanką Scythe). No i te grafiki łooooooo robią wrażenie. Fajny pomysł z żłobieniami w kartach gracza z których nie wypadają znaczniki po przypadkowym potrąceniu tej planszy.

grafiki na kartach, regrywalność(z dodatkami to zwiększa regrywalność), duża plansza, figurki wykonane z detalami, fajnie spędzony czas

Zajebista, ubliżając tej grze można ją nazwać Catanem 2, ze względu na pewne podobieństwa w rozgrywce. Przepiękne grafiki Jakuba Różalskiego, świetny product design i user experience. Jedna z najlepszych planszówek w jakie kiedykolwiek grałem i na pewno jeszcze nie raz zagram.

Super!

Ładnie wykonane

Gra zgodna z opisem czekam na pierwszą rozgrywkę :)

epicka wyprawa

wszystko

Super gra.

Polecam. Szybko, dobrze zapakowany produkt. Atrakcyjna cena.

Solidna mata zastępująca tradycyjną planszę.

POLECAM

Pudełko, cała otoczka i wreszcie cena sugerują grę bez mała wystawną i ta zapowiedź znajduje pełne pokrycie w rzeczywistości. Jest tu mnogość elementów, drewnianych znaczników, dość szczegółowo wykonanych figurek, solidnych kart i wreszcie duża, miła dla oka plansza. Wszystko opatrzone bardzo ładnymi ilustracjami w tej zabawnej stylistyce którą widać na pudle, słusznie pomyślanymi jako jeden z głównych atutów. Pod względem wrażeń sensorycznych - zarówno jeśli chodzi o ich ilość jak i intensywność - jest to zdecydowanie wyższa półka. Docenić przy tym należy też umiar w nęceniu dodatkami i rozszerzeniami; gra je, owszem, z góry przewiduje (na planszy znajdują się miejsca dla dostępnych osobno frakcji, a jeden z mechanizmów gry opiera się na puli kart którą można by rozszerzać w nieskończoność), ale sam podstawowy zestaw nie sprawia wrażenia niekompletności albo ograniczenia. Większym zaskoczeniem może natomiast okazać się sam model rozgrywki (w każdym razie ja go tak odebrałem). Estetyka alternatywnego świata ery I WŚ, z mechami i frakcjami walczącymi o kontrolę nad złożami naturalnymi wydaje się być oczywistym tłem dla gry nastawionej na ciągłe starcia, przesuwanie linii frontu i wzajemną eliminację. Tymczasem Scythe to w zasadniczej części gra o budowie maszyny ekonomicznej (formuła "wydawaj zasoby, by szybciej gromadzić więcej zasobów"), z elementem walki i kontroli terytorium pełniącym jedynie rolę jednego spośród całego szeregu środków do tego służących. W gruncie rzeczy, jeśli gracze nie obiorą strategii konfrontacyjnej, to cała rozgrywka może przybrać kształt całkowicie pokojowego wyścigu do swoich własnych celów, przebiegającego równolegle i nieomal w izolacji, szczególnie gdy graczy tych będzie mniej. Samo w sobie jest to wszelako kwestią stylu, a nie wadą gry, tym bardziej, że jest ona pomyślana umiejętnie. Rozgrywki są zwykle wyrównane i nie zdarza się, by można z pewnością wskazać zwycięzcę przed końcowymi kolejkami. Jest to zasługa reguł nieprzewidujących eliminacji graczy i w zasadzie całkowitego braku elementu losowego, w tym sensie, że nawet nieliczne elementy losowane ostatecznie dają nie tyle przewagę samą w sobie, co dodatkowe możliwości, które nie muszą jednak być w danej sytuacji potrzebne ani którym by nie można było przeciwstawić w każdym momencie równoważnych środków. Do tego gra ma bardzo zbalansowaną naturę - różnice we frakcjach i sytuacjach na planszy można sprowadzić do różnego rozkładu atutów we wspólnych dla wszystkich graczy i wzajemnie ze sobą powiązanych sferach. Mnogość mechanizmów, środków i dróg do zwycięstwa nie pozwala sprowadzić modelu rozgrywki do bardziej skomplikowanej wariacji na temat kamień-nożyce-papier, ale też na wyrost wydaje się mówienie o asymetrycznym jej charakterze. Aczkolwiek nie sądzę, by ktoś zdołał wyczerpać różnorodność dostępnych opcji strategicznych bez rozegrania naprawdę wielu, wielu rund. W skrócie, jest to bardzo ładna, wręcz bogata gra strategiczna kładąca nacisk na budowanie mechanizmów coraz szybszego gromadzenia środków oraz z szeregiem mechanik rozwoju i wieloma alternatywnymi ścieżkami do zwycięstwa, bardzo wyważona i zrównoważona w swoim przebiegu. Można w niej widzieć podobieństwo do gier strategicznych typu 4X, choć ja osobiście nie mogłem oprzeć się skojarzeniu, że to trochę jak krzyżówka planszówek "Root" i "Splendor". Moim skromnym zdaniem jest to koniec końców bardzo udany przedstawiciel swojego gatunku, dodatkowo przekonujący swoją czarującą oprawą. Polecam jako odrobinę cięższą grę na cały wieczór.

satysfakcjonująca jako rzecz, angażująca i wyważona rozgrywka, interesujące reguły dla pojedynczego gracza