Культурный ландшафт и туризм

Krajobraz kulturowy a turystyka

Publikacja  jest pokłosiem Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej o tym samym tytule, zorganizowanej przez Instytut Turystyki i Rekreacji Państwowej Wyższej Szkoły im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej (23-24 września 2011 r.).

Inspirację do refleksji stanowi już sam tytuł konferencji i publikacji skupiający dwa podstawowe problemy – krajobraz kulturowy oraz krajobraz kulturowy a turystyka. Pojęcie krajobraz kulturowy – mimo iż powszechnie stosowane, jest jednak bardzo niejednoznaczne. Z jednej strony rozumiane jest jako przyrodnicza część krajobrazu, z drugiej krajobraz ukształtowany przez człowieka w znaczeniu jego kultury materialnej. Problem dotyczy współoddziaływania przyrody i człowieka. Krajobraz kulturowy – to określona przestrzeń geograficzna, powstała w wyniku oddziaływania człowieka na środowisko przyrodnicze. Stanowi nową jakość przestrzeni łączącą w jedną całość elementy przyrodnicze i kulturowe. Określenie „krajobraz kulturowy a turystyka” jest, jak pisze Józef Wojtanowicz  propozycją wprowadzenia pojęcia krajobrazu kulturowego jako czołowego nurtu poznawczego w turystyce. Turystyka jako przemieszczanie się w przestrzeni geograficznej umożliwia poznawanie całego bogactwa i złożoności środowiska, w którym funkcjonujemy. Nauka o środowisku kulturowym – krajobrazie kulturowym podobnie jak turystyka nie mają wypracowanej metodologii, wobec tego wymagają interdyscyplinarnych badań, czego dowodem są artykuły zamieszczone w publikacji.

Redaktorzy Józef Wojtanowicz i Łukasz Zbucki, dokonali podziału książki na trzy części „Krajobraz kulturowy a turystyka”, „Kultura, dziedzictwo kulturowe” oraz „Turystyka – geoturystyka – ekoturystyka”, zawierające każda 9-10 artykułów, łącznie autorstwa ponad czterdziestu osób.