НОВОЕ НАПИСАНИЕ ПЕРФОРМАТИВНОГО ИСКУССТВА ЛИРИКИ ЭПИКА

NOWY NAPIS SZTUKI PERFORMATYWNE

LIRYKA EPIKA

Kwartalnik kulturalny Nowy Napis nr 15. Numer poświęcony sztuce performensu.

Termin performance art pojawił się w latach 60. XX wieku w Stanach Zjednoczonych. Początkowo był używany do opisywania wszelkich wydarzeń artystycznych na żywo, sztuki, ale nie, jak podkreślano, teatru. Korzenie tego zjawiska są antykapitalistyczne (stąd wyniesienie procesu ponad skończone dzieło, które można sprzedać) i radykalnie antyteatralne.

Obecnie przyjmuje się, że sztuka performansu ma charakter interdyscyplinarny, sytuuje się pomiędzy różnymi przestrzeniami wizualnych i ucieleśnionych działań artystycznych, a więc łączy w sobie teatr i taniec, ale też muzykę, wideo, film i poezję. Można zatem rzec, że z natury jest wielopostaciowa i niejako zmiennokształtna. To gatunek zmącony, hybrydyczny, upłynniający granice nie tylko między różnymi polami sztuki, ale też między tym, co artystyczne, a tym, co codzienne, między kreacją i fikcją a realnym doświadczeniem.