ALBO albo Psychologia Cienia 2/1992 (3)

Pozycja po zwrocie, możliwe uszkodzenia: okładka porysowana, rogi zagięte, strony przybrudzone na grzbiecie.

pozytywne zło?

Spis treści

Jungowskie inspiracje

Zenon Waldemar Dudek – Cień w kulturze

Od psychologii do autopsychoterapii

Cezary Żechowski – Wina i lęk a rozwój

Tadeusz Kobierzycki – Wyzwania samotności

Halina Romanowska-Łakomy – Dualizm życia i śmierci

Archetypy w Kulturze

Edward Stachura – Guru Cienia (wybór tekstów)

Zenon Waldemar Dudek – Jedność przeciwieństw, Cień indywidualny i archetypowy

Ewa Machut-Mendecka – Lament w cieniu Karbali

Sentencje Ojców pustyni

Z poetyki archetypów

Cyprian Norwid – Bema pamięci żałobny rapsod

Juliusz Słowacki – Kordian (fragment)

Zdzisław Antoni Sawiński – Prosisz o istnienie

Cezary Żechowski – Rok Platoński

Koziorożec – opoka tradycji i państwa

Na granicy epok

Jerzy Prokopiuk – Istota i pochodzenie zła w perspektywie antropozofii Rudolfa Steinera

Tadeusz Nasierowski – Witkacowszczyzna – świat widziany oczami „wariata”

Tadeusz Nasierowski – Szpital psychiatryczny

Sny, marzenia, zwierzenia

Wypowiedzi uczestników SSHP – Moje życie

Sławomir Murawiec – Ciało nauczycielem życia i śmierci

Piotr Tederko – Moja gra z chorobą o zdrowie

Mirosława Czarnawska – O wartości cierpienia

Teresa Biedulska – Dżentelmen

Psychologia twórczości i rozwoju

Tanna Jakubowicz-Mount – Nasz Cień – Daimonion nieoswojony

Dialogi: Tadeusz Kobierzycki, Cezary Żechowski – Czy łzy są obiektywne czy subiektywne?

Johannes B. Brantschen – Dlaczego nie umiemy cierpieć?

Recenzje

Anna Zmorzanka – J. Ślósarska, Rozum, transcendencja i zło w literaturze

Bogusław Grodzki – W kleszczach Europy (rec. filmu Europa, Europa)

Cień w kulturze

Zenon Waldemar Dudek

"Wspólnym cierpieniem naszych czasów jest alienacja od siebie samego,

od swych bliźnich i natury – jest to świadomość, że życie wycieka nam z rąk jak piasek,

że umrzemy nigdy naprawdę nie żyjąc, że żyjemy pośród obfitości, a mimo to ubodzy".

Erich Fromm

Kultura jest jak matka, która rodzi, żywi, wychowuje i rozwija jednostkę, ale także ją ogranicza, zobowiązuje, wymaga. Każda kultura, tak jak pojedynczy człowiek, posiada swój Cień – Cień, który zawiera niejasną, nieodkrytą, zapomnianą, niechcianą, niezrozumiałą, nierzadko tajemniczą stronę życia. Nie można wyobrazić sobie człowieka bez jego Cienia, jego świadomości bez nieświadomości, jego wiedzy bez niewiedzy, tak jak nie ma odpowiedzi bez pytania, rozwoju bez przeszkód i cierpienia, a dnia bez nocy.

Pełna prawda o człowieku i kulturze musi uwzględniać sferę Cienia. To Cień ukazuje siłę i kontrastowość świadomego życia, mobilizuje aktywność przekształcania siebie przez twórczość i samopoznanie. Cień wreszcie przechowuje niejedną tajemnicę losu. Jesli kultura zapomina, ignoruje lub izoluje Cień, zawęża sferę życia do wąskiej smużki światła. Zachowuje się jak mech, który pozostawia za sobą grząskie bagno, żyjąc wyłącznie mocą słonecznych promieni. Taka kultura obumiera, tracąc zdolność spożytkowania pozostawionej za sobą materii. Historia ludzkości zna wiele cywilizacji, które obumarłszy, pozostawiły żyzną glebę dla rozwoju młodszej, dynamicznej i wszechstronnej.

Parametry szczegółowe

Czasopismo: "ALBO albo"

Liczba stron: 159

Rok wydania: 1992

Numer wydania: 3

Oprawa: miękka

EAN: 9771230080032

Szerokość: 16 cm

Wysokość: 23 cm

Waga: 0,251 kg