Лекарственный саженец травы перистой в горшке

Żyworódka pierzasta

stosowana była niegdyś niemalże przy każdym przeziębieniu. Na chwilę zastąpił ją aloes, ale na szczęście moda na żyworódkę powróciła. Jakie właściwości zdrowotne ma żyworódka pierzasta i dlaczego warto mieć ja w swoim domu?

właściwości zdrowotne

Żyworódkę pierzastą wykorzystuje się na wiele różnych sposobów. Stanowi częsty składnik kosmetyków zarówno do skóry, jak i włosów. Na rynku dostępne są także produkty z sokiem lub ekstraktem z kalanchoe.

Jeśli jednak uprawiasz ją w domu, nie musisz wybierać gotowych preparatów. Zamiast tego możesz sięgnąć po jej liście i zrobić z nich sok lub nalewkę, a następnie zastosować je do:

• picia – można popijać je samodzielnie lub po wymieszaniu z miodem, ulubionym sokiem albo herbatą,
• przemywania skóry, zwłaszcza w okolicy ran – wystarczy nasączyć nimi jałowe kompresy, a następnie delikatnie przetrzeć ciało,
• okładów na ciało – nasącz materiał nalewką, a następnie połóż na bolące miejsce, np. na czoło, jeśli boli Cię głowa lub brzuch, jeśli cierpisz na dolegliwości żołądkowe.

Możesz także przemywać sokiem zmiany trądzikowe na skórze lub użyć go jako wcierkę na skórę głowy i włosy.

Żyworódka pierzasta , pochodzi z Madagaskaru i należy do rodziny roślin gruboszowatych. Obecnie porasta strefy tropikalne Azji, Australii, Ameryki Środkowej i wyspy Oceanu Spokojnego. Do Europy trafiła w 1800 roku. W Polsce znalazła się w 1949 roku, gdy prof. Skupieński, będący  pod ogromnym zachwycony wrażeniem jej  właściwości, zabrał ją ze sobą wracając z Chin. Żyworódka swoją nazwę zawdzięcza nietypowemu sposobowi rozmnażania (po odłamaniu liścia i ułożeniu go na podłożu na jego brzegu pojawiają się rozmnóżki).

Na co pomaga żyworódka pierzasta?

Żyworódka zawiera w sobie ogromne ilości witaminy C, mikro i makro elementów:

• mangan miedź,
• selen,
• glin,
• krzem,
• potas,
• wapń,
• żelazo.

Działa bakterio i grzybobójczo. Wykazuje również właściwości regenerujące, przeciwzapalne i immunostymulujące. Może być stosowana zewnętrznie, w formie maści i okładów oraz wewnętrznie, w formie soku, nalewki lub herbatki

Żyworódkę można stosować zewnętrznie w formie maści

Zastosowanie żyworódki pierzastej

• angina,
• katar,
• zapalenie spojówek,
• trudno gojące się rany,
• kurzajki,
• grzybice,
• na zmęczone stopy,
• przykry zapach stóp,
• zgaga,
• przykry zapach z ust,
• bóle głowy,
• bóle reumatyczne,
• egzemy,
• obrzęki,
• stany zapalne,
• stłuczenia
• odleżyny,
• wrzody,
• swędzenie skóry,
• stabilizuje poziom cukru
• trądzik,
• liszaje,
• oparzenia,
• ukąszenia,
• paradontoza,
• nadwrażliwe dziąsła,
• piegi,
• żyworódka jest także dobra na hemoroidy.

Przepis na sok z żyworódki

Jak zrobić sok z żyworódki? Dojrzałe liście myjemy, osuszamy i umieszczamy na kilka dni w lodówce (od trzech do czterech dni). Po tym czasie liście wyjmujemy, kroimy i umieszczamy w szklanym pojemniczku. Przed ponownym włożeniem do lodówki, pokrojone kawałki należy zmiażdżyć. Po trzech lub czterech dniach zlewamy sok przez sitko do szklanego słoiczka i odstawiamy. Po tygodniu sok jest gotowy.

Przepis na nalewkę z żyworódki

Pokrój drobno liście i łodygę, a następnie włóż do słoika, zalej 40% alkoholem i zamknij szczelnie słoik (w proporcji jedna część posiekanych liści i trzy części alkoholu). Postaw w ciemnym miejscu w temperaturze pokojowej na 2 tygodnie. Po tym okresie przecedź i przelej nalewkę do butelki. W takiej formie jest gotowa do spożycia. Nalewkę z żyworódki możemy przechowywać nawet 2 lata.

Przepis na krople do oczu, nosa i uszu z żyworódki

Zmiażdż listek i wyciśnij go przez sterylną gazę. Tak przygotowany sok należy aplikować do oczu  po jednej kropli dwa razy dziennie. Dzięki temu pozbędziemy się uczucia pieczenia i "piasku" pod powiekami. W przypadku przeziębienia lub stanów zapalnych błony śluzowej nosa stosujemy wyciśnięty sok po 2 krople 2 x dziennie. W przypadku infekcyjnego zapalenia trąbki słuchowej  aplikujemy 2-3 krople do uszu.

Żyworódka potrzebuje:

• jasnego, dobrze nasłonecznionego stanowiska, jednak nadmierna ilość słońca przez cały dzień może jej zaszkodzić,
• dodatniej temperatury między 16 a 23 st.C.
• umiarkowanego podlewania razy w miesiącu,
• przepuszczalnej gleby, najlepiej dedykowanej do sukulentów i kaktusów wymieszanej z żwirkiem rzecznym 3mm oraz piaskiem,
• doniczki z odpływem i odpowiednią ilością keramzytu z pumeksem ogrodniczym,
• regularnego dokarmiania nawozami wieloskładnikowymi.

Regularnie należy także usuwać zwiędnięte i uschnięte kwiatostany, aby pobudzać roślinę do kwitnienia, nie osłabiać jej i nie doprowadzać do zaśmiecenia otoczenia.

Kupujesz taką sadzonkę w doniczce