Фильм на выбор: 20.05.84, 16.12.84, 22.04.84.

Film do wyboru 20.5.84,16.12.84,22.4.84,29.1.84,23.12.84,14.10.84,30.7.89,3.6.84,1.1.84

Uwaga cena dotyczy tylko jednego wydania Numeru gazety.

Po zakupie Proszę napisać który numer lub z którą datą gazeta ma zostać wysłana..

Na życzenie przed zakupem Prześlę dokładne zdjęcia tego numeru który Państwa interesuje .

Gazeta ta może sprawić ogromną radość oraz mile zaskoczyć osobę która urodziła się tego dnia .

Gazeta przypomina o wszystkim co działo się danego dnia.

Gazeta może być źródłem interesujących wspomnień o czasach minionych .

Z gazety dowiesz się jak wyglądało życie Twoich przodków pradziadków dziadków rodziców .

Kinorama FAKTY

Christine Pascal jest nie tylko aktorka widz Aw..Pannach z Wilka")

ale take realizatorka Jej reżyserskim debiutem by film Falicite z roku 1978 Pascal maia wowczas 25 lat. W swoim nowym imie.W chowanego zarezer- wowała dla siebie tylko epizod, nato- miast glowne role powierzyla Isabelle Huppert Richardowi Berry i Vittorio Mezzogiorno

Tragiczny musical" - tak okreslil wy- bitny brytyjski reżyser i dyrektor artysty czny londyńskiego National Theatre wi- dowisko muzyczne, którego bohaterką jest zmaria tragicznie aktorka Jean Se- berg Peter Hail zapewnia, że wystawio- ny przez niego musical pozbawiony jest posmaku skandalu. Muzykę skompo- nowal Martin Hamlisch.

*

Michelangelo Antonioni zamknął się w swoim rzymskim mieszkaniu, aby ukończyć scenariusz The Crew" (Za- loga) Bohaterem filmu będzie pięć- dziesięcioletni mężczyzna, który pew- nego dnia postanawia zerwać ze spo- kojnym życiem i zakosztować niebez- pieczeństwa. Zaprasza na pokład swe- go statku trzech nieznanych sobie męż- czyzn i wyrusza z nimi na wyprawę. Burza ujawni cechy każdego uczest- nika.

Na zaokrętowanie zgodzili się już Gé- rard Depardieu i Vittorio Gassman.

*

Telly Savalas (na zdjęciu) już dawno pożegnał się z rolą Kojaka na małym ekranie, ale nie przestał być ekspertem od przestępstw: występuje właśnie jako narrator aż 260 programów radiowych z cyklu Crimebusters" omawiających głośne sprawy kryminalne.

Fot. Ciné Revue

Raquel Welch

Piękna

czterdziestolatka

W 1969 roku amerykański tygodnik ...Time" poświęcił jej akładkę i obwołał najpiękniejszą kobietą świata. Minęły lata, ale Raquel Welch nie straciła nic ze swego uroku. Tak twierdzi reporter ...Paris Match" i na dowód przedstawia zdjęcia amerykańskiej gwiazdy, która tajemnicę swej świetnej formy odsłoni czytelnikom w pisanej przez siebie książce, wychwalającej hatha-jogę. Ra- quel, matka 21-letniej Tawnee, robiącej karierę jako modelka, i 23-letniego Da- mona, który skończył studia na uniwer- sytecie w Bostonie, jest obecnie żoną Francuza André Weinfelda. Mieszka w Nowym Jorku, w pobliżu Central Par-

ku. André jest jej sekretarzem, fotogra- fem, attaché prasowym. Marzy także

Fot. Paris Match

zrealizowaniu we Francji filmu

z udziałem Raquel i francuskiego akto- ra w typie Pierre Richarda.

www

z mężem André Weinfeldem

SPOTKANIA

Z własnego kufra

Delphine Seyrig niepozorna, zagu- biona Taka jest jej bohaterka w filmie Ziarnko plasku" Pomme Meffre. Teatr byl dla niej całym życiem. Chodziła tam codziennie. Nie po to, aby grać, ale po to, aby usiąść w kasie i sprzedawać bilety. Ale teatr zbankrutował, został zamknięty, a ona znalazła się bez pracy. Dla kasjerki zaczął się nieuchronny pro- ces degradacji, odnotowany z wielką uwagą przez Pomme Meffre i aktorkę.

Moja kasjerka-mówi Delphine Sey-

rig w wywiadzie dla .,Le Figaro" - po- zbawiona pracy, skazana na niepew- ność, bez oparcia w rodzinie, stara się niczego po sobie nie okazywać. Zawsze zapięta na ostatni guzik, uśmiecha się i próbuje walczyć z przeciwnościami. Brakuje jej jednak broni. Jest bowiem kobietą samotną, już nie najmłodszą. a to stwarza wiele utrudnień. Stopnio- wo dochodzi do tego, że nie potrafi już zachować pozorów.

Jestem aktorką, ponieważ pozwala mi to zupełnie zmieniać skórę. Tym ra- zem nie zamierzałam zbytnio się prze- bierać. Było przecież absurdem two-

Delphine Seyrig

Fot. Premiére

rzenie stereotypu kasjerki teatralnej, bo w życiu taki stereotyp nie istnieje. Jej odczucia, reakcje, nawet jej nieśmiałość i choroby mogłam wyciągnąć z mojego wlasnego kufra. My, aktorzy, także prze- cież znamy okresy bezrobocia.

PREMIERY

Długi marsz generała

Dziwny, przypominający obsesyjny sen, ocierający się o koszmar. Taki jest zdaniem Michel Delaina z L'Ex- press" - film debiutanta Luciano Tovoli ..General martwej armii", oparty na po- wieści albańskiego pisarza Ismaila Ka- dara. Treścią jest niezwykła ekspedycja,

którą w dziesięć lat po zakończeniu ostatniej wojny kieruje general Ariosto (Marcello Mastroianni) Ekspedycja udaje się do Albanii w celu ekshumacji I przewiezienia do ojczyzny trzech tysię- cy poległych zołnierzy wloskich. Trzeba wykopać ich szkielety, zidentyfikować je, oznaczyć. Generalowi towarzyszy milczący kapelan (Michel Piccoli). Na powrót generala i kapelana czeka z nie- cierpliwością wdowa (Anouk Aimée) po legendarnym pulkowniku armii wio- skiej. Jej mąż także poległ w Albanii.

Wielu reżyserów: Francesco Rosi, Elio Petri, Luis Garcia, Berlanga, intere- sowało się książką Kadare. Stwierdzali jednak, że jest zbyt trudna do realizacji. i zniechęcali się. Trzeba było uporu. zaciętości i szczypty szaleństwa Miche- la Piccolego, aby general i jego wojsko wyruszyły na podbój ekranu na tle księ- życowego pejzażu, przy akompania- mencie muzyki Gustawa Mahlera,

Piccoli opowiada o tym spokojnie, nie ekscytując się wspomnieniami o od- rzuceniu projektu, wyczekiwaniach w przedpokojach dystrybutorów.

Michel Piccoli na planie

Fot Cinéma

października zeszłego roku. Otworzy- lem nawet konto w banku w Tiranie... Ale 25 lipca dowiedziałem się, że cof- nięto pozwolenie. Ambasada albańska nie odpowiadała. Mój General" tonal...

Wreszcie w styczniu 1982 roku pro- jekt zaczął przybierać realne kształty. Piccoli otrzymał subwencję. Reżysera wybrał sobie już dawno. Był nim Lucia- no Tovoli, jeden z najwybitniejszych włoskich operatorów. Ze względów oszczędnościowych scenariusz napisa- li wspólnie Tovoli i Piccoli, prosząc tyl- ko Jean-Claude Carrière'a, który jest prawdziwym pisarzem filmowym, przejrzenie tekstu. - Carrière-opowia- da aktor- oczyścił nasz scenariusz z niezręczności i dał mu płynność opi- su, której brakuje debiutantom. Pięcio- krotnie przeprowadzaliśmy dokumen- tację w Albanii, chociaż niezmiernie trudno otrzymać wizę do tego kraju. Obiecano nam wypożyczyć ekipę tech- niczną. Odmówiono jednak udziału miejscowych aktorów i statystów. Data rozpoczęcia zdjęć została ustalona na 4 Marcello Mastroianni i Michel Piccoli w filmie,,General martwej armil"

Inni załamaliby ręce. Ale nie Piccoli. Tovoli zaproponował nakręcenie filmu w Abruzzach, zamiast w Albanii. Aktor zaangażował w produkcję również własne pieniądze. Zaryzykował. Co by się stało, gdyby poniósł klęskę? Odpo- wiedź jest natychmiastowa: - Byłbym goly i musiałbym bardzo intensywnie pracować przez co najmniej trzy lata.

Mam dobrą szkołę. W początkach mojej kariery, zaraz po wojnie, grałem w >>Théâtre de Babylone w sztukach Borisa Viana, Georgesa Schéhadé, Au- dibertiego, Szekspira, Strindberga. A jednocześnie sprzątaliśmy, sprzeda- waliśmy bilety, zamiataliśmy scenę. By- tem człowiekiem do wszystkiego. I jes- tem nim nadal.

Fot. L'Express

Karton 164