Wejherowo - miasto Jakuba Wejhera

Wejherowo miasto Jakuba Wejhera

Izabela Jankowska (red.)

• Rodzaj okładki: Twarda
• Autor: Izabela Jankowska (red.)
• Stan: Nowa
• ISBN: 9788392442530
• Wymiar: 20cm x 29cm
• Ilość stron: 96
• Waga: 0.3 kg

Jakub Wejher ;wojewoda malborski; w latach;1643–1657, starosta;bytowski;od;1640;roku i człuchowski w latach 1643–1657, starosta borzechowski w latach;1655–1657, starosta kiszporski w latach;1643–1657, założyciel;Wejherowa, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w;Królestwie Danii.<br /> <br /> ; Był synem wojewody chełmińskiego;Jana Wejhera;i starościanki mirachowskiej Anny Szczawińskiej, wnuk starosty puckiego;Ernesta;i Anny Ludwiki Mortęskiej, córki Melchiora i Elżbiety Kostczanki, herbu Dąbrowa, za;Władysława IV;budowniczy portów;Władysławowo;i Kazimierzowo (ok.;1635). Fundator;Wejherowa;i;Kalwarii Wejherowskiej. Pochodził z jednej z najznamienitszych rodzin magnackich;Pomorza, zaliczających się do elity możnowładczej Polski. Żonaty dwukrotnie, z Anną Elżbietą Schaffgotsch, córką Jana Ulrycha, oraz po jej śmierci z Joanną Katarzyną z;Radziwiłłów. Z pierwszego małżeństwa miał dwie córki: Cecylię Eleonorę, która wydała się za Breinera, oraz Annę Teresę, która wydała się za Scharfenberga. Żadna z nich nie doczekała się męskich potomków. Skończył szkołę jezuitów w;Braniewie, był pokojowcem królewicza Władysława, a następnie studiował na uniwersytecie w;Bolonii. Jednakże idąc w ślady ojca i dziada poświęcił się służbie wojskowej. Służył w armii Ligi Katolickiej książąt Rzeszy Niemieckiej, w wielu krajach, w tym na Malcie, stąd być może;krzyż maltański;w herbie;Wejherowa. W armii;Albrechta von Wallensteina;naczelnego dowódcy wojsk cesarskich podczas;wojny 30-letniej;dowodził chorągwią jazdy. Cesarz Ferdynand II w dowód uznania nadał mu tytuł hrabiowski.;<br /> ; Po powrocie do kraju od 1632 r. służył w wojsku koronnym króla;Władysława IV;w stopniu pułkownika i uczestniczył w ważniejszych kampaniach wojennych m.in.;wojnie smoleńskiej;(1632–34), polsko-szwedzkiej (był komendantem portów we;Władysławowie;i Kazimierzowie (1635), w 1650 bronił;Pucka, podczas;potopu szwedzkiego;w 1655 r. mianowany generałem ziem pruskich), polsko-ukraińskiej (walczył w 1651 r. w;bitwie pod Beresteczkiem;przeciwko oddziałom kozacko-tatarskim;hetmana B. Chmielnickiego). Uczestniczył również czynnie w życiu politycznym. W 1634, w trakcie wojny z Rosją, podczas potyczki pod miastem Biała, wybuch miny przysypał Wejhera. Ten przysiągł wówczas sobie, że w przypadku ocalenia „na wieczną pamiątkę tego dobrodziejstwa wybuduje w swoich dobrach;kościół na cześć Trójcy św.;i;św. Franciszka;i wszelkimi siłami będzie szerzył chwałę bożą.” W rezultacie 28 maja 1643 w swoich dobrach Wejher założył jedyne prywatne miasto na Pomorzu o nazwie Wejherowska Wola (Weiherfrai). W tym samym roku wzniósł tam kościół Trójcy Przenajświętszej, a w latach 1648-1651 kościół klasztorny franciszkanów pw. św. Anny.