Г-н Йовиальский Александр Фредро Яцек Кисс

• Tytuł audiobooka: Pan Jowialski
• Autor: Aleksander Fredro
• Lektor: Jacek Kiss
• Wydawnictwo: StoryBox
• Nośnik: CD
• Format nagrania: mp3
• Czas nagrania: 3 godz. 55 minuty

Na obrzeżach szlacheckiej posiadłości, pełnej gości z różnych pokoleń i środowisk, zatrzymuje się na odpoczynek tajemniczy wędrowiec, Ludmir. Kiedy zauważa zbliżającą się parę, udaje, że śpi. Dzięki temu dowiaduje się, że młodzieniec, Janusz, zamierza kazać przenieść go do dworu, przebrać w teatralne szaty sułtana i namówić wszystkich mieszkańców i gości, aby również się przebrali i udawali dworaków sułtana.

Figlem tym Janusz chce przypodobać się właścicielowi posiadłości, panu Jowialskiemu, gawędziarzowi, nieustannie zamęczającemu otoczenie powtarzaniem historyjek, będącemu także dziadkiem Heleny, o której rękę ubiega się Janusz.

Sztuka napisana jest prozą, ale wplecione są w nią rymowane bajki, np. „Osiołkowi w żłoby dano”, ”Małpa w kąpieli”, „Paweł i Gaweł”, „Czyżyk i zięba”, funkcjonujące także jako osobne utwory.

„Pan Jowialski” należał do najczęściej wystawianych sztuk Fredry. Tadeusz Boy-Żeleński określił ją jako "sfinksa naszej literatury" – z uwagi na wielości interpretacji badaczy tego utworu.

Opinie o książce

Komedia A. Fredry w interpretacji Jacka Kissa jest podwójnym arcydziełem.

Lektor modulując głosem stworzył spektakl godny najwyższej pochwały!

Mnie zauroczył. Coś przepięknego!

Gawędy Pana Jowialskiego nic nie tracą na ważności a bajki, które opowiada sobie żyją swoim życiem i są przekazywane dzieciom przez pokolenia! Uwielbiam całą paletę zawartych tu przysłów! Używam ich w życiu codziennym. Tadeusz Boy-Żeleński określił: Pana Jowialskiego" jako "sfinksa naszej literatury"! Nic dodać, nic ująć!

Nie dziwię się, że Fredrze przysługuje tytuł Mistrz Komedii, bo jest on całkowicie zasłużony! Tytułowy Pan Jowialski, który wszystko komentuje za pomocą przysłów i historyjek, to istne cudo! Nawet to, że romantyczność Heleny jest tu wystawiona trochę na pośmiewisko mi nie przeszkadza. Wydaje mi się, że to jeden z takich utworów, którego fragmenty mogą być towarzyszami w codziennym życiu.

To jeden z nielicznych utworów, które przeczytałam na studiach z niekłamaną przyjemnością. Fredro górą! :)