Записки из Турина Записки из Турина

Zapiski z Turynu Notes From Turin

"Podczas epidemii [...] ogólnoświatowy kryzys, zamiast wzmocnić uniwersalistyczne przekonania, podsycił tylko lokalne niepokoje i zwątpienie w przeżywaną rzeczywistość. Rozszczelnieniu uległ jednorodny obraz miasta, budząc na nowo pytania: gdzie leży jego granica? Co oznacza "teraz" w mieście? Kto współtworzy miejską rzeczywistość?" Fragment wstępu

Maciej Rodak (b. 1997) – architekt i filozof. Absolwent Politechniki Krakowskiej oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracę magisterską na wydziale architektury poświęcił osiedlowej spontaniczności, za którą został wyróżniony w konkursie TUP Oddział Kraków (2022) i znalazł się w gronie finalistów dorocznej nagrody SARP im. Z. Zawistowskiego (2022). Lokalny aktywista i społecznik. Współorganizator XXV Ogólnopolskiego Spotkania Studentów Architektury (OSSA) w Krakowie. Animator wydarzeń propagujących architekturę m.in. "Studia na Horyzoncie" (2017, 2018), "Młodzi Architekci" (2019). W swojej aktywności interesuje się zagadnieniem relacji w architekturze i urbanistyce, szczególnie wobec powiązań z innymi dziedzinami życia w zbiorowości.

Maciej Rodak (b. 1997) – architect and philosopher. A graduate of the Krakow University of Technology and the Jagiellonian University. He devoted his master's thesis at the Faculty of Architecture to housing estate spontaneity, for which he was awarded in the Towarzystwo Urbanistów Polskich in Krakow competition (2022) and was among the finalists of the Stowarzyszenie Architektów Polskich Annual Award (2022). Local and community activist. Co-organiser of the XXV All-Polish Meeting of Architecture Students (OSSA) in Krakow and animator of events promoting architecture. In his activity, he is concerned with the issue of relations in architecture and urbanism, especially in view of the connections with other fields of life in the collective.

JEŚLI MAJĄ PAŃSTWO JAKIEŚ UWAGI/KOMENTARZE DO ZAMÓWIENIA, BARDZO PROSIMY O NIEUŻYWANIE EMOTIKONÓW, WYDŁUŻA TO CZAS REALIZACJI ZAMÓWIENIA, DZIĘKUJEMY.