Элементарные частицы Мишель Уэльбек

❗❗ UWAGA  ❗❗

KSIĄŻKĄ KTÓRĄ WIDZISZ NA ZDJĘCIU JEST

DOKŁADNIE TĄ SAMĄ KTÓRĄ OTRZYMASZ.

Zdjęcia nie są ściągane z internetu

Michel Houellebecq to bez wątpienia jedna z ikon współczesnej literatury. Przepustką do wielkiego świata była dla niego wydana w 1998 roku książka “Cząstki elementarne”, którą 8 lat później na wersję filmową zaadaptował Oskar Roehler. Trzeba na wstępie zauważyć, że książki autora "Serotoniny” nie są łatwą pożywką dla ducha. To nie kryminały czy obyczajówki, mające ukoić skołatane nerwy czytelnika po kolejnym ciężkim dniu. Houellebecq jest kontrowersyjny, nie boi ukazywać się różnych objawów wynaturzeń, pornografii czy zachowań rasistowskich. Literatura ma dla niego znaczenie prowokacyjne.

Nie inaczej jest w “Cząstkach elementarnych”. Głównym bohaterem jest młody biolog i jego przyrodni brat. Obaj uosabiają w sobie dwie postawy współczesnego życia – zatracenia w pracy nad nieosiągalnym i obłędu, przejawiającego się obsesyjnym pożądaniem. U Houellebecq fabuła ma znaczenie drugorzędne, stąd też jego postaci tkwią w rzeczywistości pozbawionej wielkich wzniesień i upadków. Są symbolami, na podwalinach których pisarz dekonstruuje mity i obala stereotypy. Autor pokazuje rzeczywistość, w której najwyższą wartością jest przyjemność i to do niej dąży widoczny wokoło wyścig szczurów. Każdy jest tu egoistą, ceni wyłącznie własne żądze, a międzyludzkie relacje spycha na dalszy plan.

Bez dwóch zdań “Cząstki elementarne” są książką trudną, ale jednocześnie mądrą i niepozbawioną wewnętrznego piękna. Zdania Houellebecqa kreślone są z dosadnością i dbałością o szczegół. To taka książka, która zachwyci wszystkich ceniących sobie autentyczność i reakcyjność. Bo literatura powinna iść pod prąd, pokazywać też ciemną stronę ludzkiej natury. I w tym temacie Houellebecq jest mistrzem.