Магия в теории и практике Алистера Кроули.

MAGIJA W TEORII I PRAKTYCE, Aleister Crowley

MAGIJA w Teorii i Praktyce

Magija jest dla wszystkich. Jest nauką i sztuką powodowania zmiany zgodnie ze swoją Wolą. W magiji i współczesnej nauce podstawowa koncepcja jest identyczna, u jej podstaw leży wiara implicite, ale realna i stanowcza, w ład i jednolitość przyrody.

Biografia:

Edward Alexander Crowley, urodził się 12 października 1875 w Royal Leamington Spa, w rodzinie bogatego piwowara. Od dziecka był uczony wiary na zasadach protestantyzmu, co mocno wpłynęło na jego późniejsze życie – wpływ miały nie tylko teksty, ale sam proces ich wpajania, m.in. nauka wersetów pisma, dzięki czemu Crowley posiadł rzadko spotykaną zdolność zapamiętywania wielkich ilości informacji.

Chociaż życie rodzinne chłopca nie należało do łatwych, w dość młodym wieku zaczął on wykazywać nieprzeciętne zdolności i zainteresowanie w kierunkach humanistycznych. Podczas nauki w Trinity College (Cambridge) całymi dniami przesiadywał w pokoju, czytając książki filozoficzne i naukowe. Sam również zaczął tworzyć. Zajmował się poezją i prozą, ale miał też w życiu inne zainteresowania – m.in. wspinaczkę górską, którą zajął się nieco później.

Utrzymywał też kontakty z grupami okultystycznymi i wstąpił do kościoła celtyckiego, gdzie zmienił imiona Edward Alexander na Aleister (gaelicką odmianę Alexandra). Przez dłuższy czas utrzymywał kontakty z Hermetycznym Zakonem Złotego Brzasku, którego praktyki nawiązywały do tradycji różokrzyżowców. Członkowie interesowali się magią, alchemią i astrologią, a nawet stworzyli własną wersję Tarota.

Crowley robił szybkie postępy, jako członek organizacji, ale nie zagrzał tam miejsca zbyt długo, pomimo szybkiego dotarcia do wysokich stopni wtajemniczenia. Niewielu członków zaszło tak daleko nawet po wielu latach prób.

Po opuszczeniu zakonu, mistyk wziął się na poważnie za wspinaczkę. Chociaż sam miał wszelkie warunki, dzięki którym powinien osiągnąć sukces, zabrakło mu odpowiednio dopasowanej drużyny.

Pierwszym problemem był brak wiary w jego umiejętności. Wraz z kilkuosobową grupą, Crowley podjął próbę wejścia na K2 w 1902 roku. Zaproponował trasę, ale część grupy nie zgodziła się z nim, w wyniku czego wybrano inną. Nowa trasa okazała się trudniejsza i wyprawa nie dotarła na szczyt. Trzy lata później podczas wyprawy na inną górę, Crowley stracił część ekipy, kiedy odmówił udzielenia im pomocy po przejściu lawiny. Dlaczego? Osoby te nie zgodziły się wcześniej na jego przywództwo.

Okultysta często jest wiązany z sektami satanistycznymi z uwagi na spore podobieństwa jego nauk i tych, które głosi Czarna Biblia. Jest to oczywiście pomyłka. Sataniści korzystają czasem z nauk Crowleya, ale on sam nie był nigdy członkiem ich sekt.

Mylić mogą szczególnie tytuły niektórych publikacji – np. „Księgi Bestii„, która jest tak naprawdę zbiorem esejów filozoficznych, a „Bestia” odnosi się do magicznego imienia samego autora.

Oprócz Zakonu Złotego Brzasku mistyk utrzymywał też kontakty z Ordo Templi Orientis. Został „przywódcą w świecie anglojęzycznym” grupy, a potem oficjalnie mianowany głową całego Zakonu.

Charakterystyczne dla Crowleya było to, z jaką dbałością przeprowadzał wszelkie magiczne rytuały. Korzystał z wielu przekaźników – różdżek, sztyletów, kielichów – oraz uważał każdą istotę żywą za „magazyn” energii magicznej, którego pojemność miała zależeć od indywidualnych cech umysłu. Najlepszym „magazynem” był niewinny, młody, inteligentny chłopiec. Stąd właśnie pomysł składania ofiar w rytuałach (praktykowany już przecież od tysiącleci) – w momencie śmierci, magia miała być uwalniana i magiczny akt zostawał spełniony. Oczywiście praktyki tego typu nie są legalne, więc ciężko się spodziewać, żeby dostęp do nauk Crowleya był prosty i bezproblemowy.

Sprzedaż na podstawie paragonu bez podatku VAT.

Nie wystawiam f-vat.