Трубадуры империи. Русская литература и колониализм Ева М. Томпсон

Trubadurzy imperium. Literatura rosyjska i kolonializm

Ewa M. Thompson

Trubadurzy imperium. Literatura rosyjska i kolonializm to nowatorska propozycja odczytania nowoczesnej literatury rosyjskiej XIX i XX wieku. Dzięki oryginalnemu wykorzystaniu nowych metod kulturowej teorii literatury książka stała się osiągnięciem podwójnie pionierskim, które nie tylko odsłania nie dostrzegane dotąd strony najwybitniejszych dzieł literackich i postaw pisarzy, ale również inspirująco ukazuje inne perspektywy, odkrywa nowe możliwości refleksji nad literaturą, jej miejscem w kulturze i (także) politycznym znaczeniem w życiu społeczeństw i  narodowości.

Ewa M. Thompson jest profesorem slawistyki na uniwersytecie Rice w Stanach Zjednoczonych. Studia wyższe rozpoczęła na Uniwersytecie Warszawskim, zakończyła w Vanderbilt w USA, gdzie również otrzymała doktorat. Jest autorką pięciu książek; jedna z nich, Understanding Russia: the Holy Fool in Russian Culture, została przetłumaczona na język chiński i wydana dwukrotnie w Hong Kongu i Pekinie. Jej artykuły można znaleźć w pismach takich jak „Slavic Review”, „Modern Age” i „Teksty Drugie”. Od czasu do czasu pisuje w amerykańskiej prasie codziennej, w dziennikach takich jak „Houston Chronicle” i „Washington Times”.

Spis treści

Przedmowa

Podziękowania

Nacjonalizm, kolonializm, tożsamość

Postawienie problemu

Narodziny imperialnego dyskursu

Jednocząca wizja: Wojna i pokój jako nowy mit założycielski rosyjskiej tożsamości narodowej

Narracja środkowoazjatycka w literaturze rosyjskiej

Pragnienie imperialne w późnym okresie sowieckim

Badania naukowe a Imperium

Dekonstruowanie Imperium – Ludmiła Pietruszewska

Wybrana bibliografia

Indeks nazwisk

HORYZONTY NOWOCZESNOŚCI poświęcone są prezentacji studiów nad tymi nurtami w literaturze, teorii, filozofii i historii kultury, których specyfikę określają horyzonty nowoczesności. W monografiach oraz zbiorach prac polskich i tłumaczonych, składających się na kolejne tomy serii, problematyka nowoczesności stanowi punkt dojścia, obszar centralny bądź przedmiot krytycznych odniesień i przewartościowań - pozostając niezmiennie w kręgu zasadniczych badawczych zainteresowań.