Клей Wurth Мультикрафт.

Mocny, szybkowiążący klej poliuretanowy o szerokim spektrum zastosowań

Bardzo wytrzymałe łączenie

• Bardzo wysoka przyczepność
• Klej wiskoplastyczny o małej pienistości

• Krótki czas wiązania i wysoka wytrzymałość początkowa już po 15 minutach.
• Bardzo dobra przyczepność do szerokiej gamy podłoży, takich jak marmur, kamień syntetyczny itp.
• Można szlifować i malować
• Dobra odporność na działanie warunków pogodowych i starzenie
• Nie zawiera silikonu

Potwierdzenie właściwości

• Przyczepność do „elementów szalunku traconego”* potwierdzona przez MPA Braunschweig. Nr raportu z badań: 5131/2446-a
• Test grupy naprężeń D4 wykonany zgodnie z DIN/EN 204 przez ift Rosenheim. Nr raportu z badań: 55524676
• Odporność na wysoką temperaturę sprawdzona zgodnie z wymogami normy WATT 91 przez ift Rosenheim. Nr raportu z badań: 555 34457

*Elementy szalunku traconego: Drewniane, płaskie panele do betonu używane na budowach do szalowania konstrukcji pierścieniowych, krawędzi sufitowych oraz nadproży. Szalunki pozostają zamknięte w betonie, przez co noszą nazwę „szalunków traconych”.

Uwaga

• Elementy szalunków traconych = płasko prasowane płyty cementowo-wiórowe (płyta podłogowa o grubości 24 mm i płyta ścienna o grubości 10 mm) stosowane są w budownictwie do szalowania wieńców, krawędzi stropów i nadproży. Szalunek jest zalewany betonem (stropy o grubości 160 mm, grubsze stropy o grubości 180 i 200 mm należy ocenić indywidualnie dla każdego przypadku) i zostaje w nim na stałe, dlatego nazywany jest „szalunkiem traconym”.
• Raport z badania 5131/2446a z opinią eksperta wydany przez Instytut badawczy ds. testowania wyrobów w Brunszwiku potwierdza, że szalunki tracone z płyt cementowo-wiórowych (L=10/24) połączonych klejem nadają się do stropów o grubości do 160 mm. Stropy o grubości 180 i 200 mm muszą być oceniane indywidualnie dla każdego przypadku.
• Lepkość klejów 1-składnikowych PUR podczas obróbki w temperaturze +15°C jest w przybliżeniu dwukrotnie wyższa niż w temperaturze +25°C.
• Światło słoneczne powoduje odbarwienie kleju, ale nie wpływa na jego wytrzymałość.
• Klejenie aluminium, miedzi, mosiądzu: Tylko na powierzchniach wstępnie obrobionych chemicznie lub powlekanych: materiały te nie mogą być trwale połączone w sposób odporny na starzenie bez odpowiedniego przygotowania powierzchni klejenia.
• Przedmioty powlekane proszkowo i wszystkie metale muszą być zawsze czyszczone środkiem czyszczącym Aluminium Cleaner typu 60 (nr art. 0892 130 030 / 0892 130 031).
• Wykonanie niezawodnych połączeń powłok proszkowych ze składnikami PTFE nie jest możliwe bez uprzedniego przygotowania powierzchni (np. procesu plazmowego).
• Nacisk: w przypadku klejenia powierzchniowego ≥0,015 N/mm²
• w przypadku łączenia drewna litego z drewnem litym ≥1 N/mm²
• W przypadku klejenia szczelin o grubości ≥2,5 mm czasy klejenia, dociskania i utwardzania są znacznie dłuższe, a klejenie szczelin o grubości ≥5 mm nie jest możliwe.
• Jeśli klejony element może być wystawiony na działanie wilgoci, szczeliny/powierzchnie klejone muszą być również uszczelnione/zabezpieczone odpowiednim środkiem uszczelniającym!
• W przypadku łączenia metali z materiałami chłonnymi (np. drewnem, materiałami budowlanymi itp.) wilgoć może stopniowo penetrować złącze klejowe poprzez materiał chłonny, co może przyczynić się do wystąpienia korozji na powierzchni metalu. Metalowa powierzchnia klejenia musi zatem być odpowiednio zabezpieczona przed korozją, np. lakierem, powłoką proszkową!
• W przypadku łączenia różnych materiałów (o różnych współczynnikach rozszerzalności) wymiary złącza klejowego muszą być dostosowane do zachowania materiałów w długim okresie.
• Klejone przedmioty nie powinny być malowane do momentu całkowitego utwardzenia kleju. Jeśli są malowane zbyt wcześnie, to mogą tworzyć się pęcherze farby.
• Ze względu na trudności związane z właściwościami powierzchni aluminiowych zawsze zalecamy uzyskanie od dostawcy informacji na temat właściwego sposobu przygotowania powierzchni dla danego zastosowania klejenia. Konieczne jest wykonanie odpowiednich testów wstępnych.
• Podczas produkcji i przetwarzania stali nierdzewnej wykorzystywane są materiały pomocnicze, takie jak wosk, oleje itp., które trudno całkowicie usunąć. Wykazano, że oczyszczenie przy użyciu rozpuszczalników, szlifowania lub (lepiej) piaskowania powierzchni, a następnie powtórne oczyszczenie za pomocą rozpuszczalników zapewnia znacznie lepsze wyniki klejenia.
• Blachy ocynkowane powinny być zawsze zabezpieczone przed trwałą wilgocią. Aby uniknąć wystąpienia „białej rdzy”, nie wolno dopuścić do przedostania się wilgoci na powierzchnię klejenia!
• Klejenie modrzewia: Kleje 1K-PUR nie mogą być nigdy stosowane do klejenia powierzchni z modrzewia na zewnątrz. Zawarta lub formująca się w drewnie substancja „arabinogalaktan” znacznie osłabia wytrzymałość wiązania! Nie stwierdzono problemów z klejami PVAC i EPOXI.
• Podczas klejenia drewna litego klej powinien być nakładany na obie powierzchnie klejone.
• Klej jest lekko pieniący i dlatego nadaje się do użycia na lekko nierównych powierzchniach. Czas dociskania należy dostosować do grubości złącza klejowego.
• W przypadku klejenia drewna litego w zastosowaniach zewnętrznych należy przeprowadzić odpowiednie testy w celu określenia optymalnego trwałego połączenia w zależności od rodzaju drewna, intensywności warunków atmosferycznych, ochrony powierzchni i geometrii złącza klejowego.
• Na czas formowania naskórka i klejenia oraz wymagany czas dociskania i obróbki mają wpływ m.in. kryteria, takie jak materiał, temperatura, ilość nakładanego kleju i wilgotność powietrza. W rezultacie można je precyzyjnie określić tylko za pomocą niezależnych testów. Instalator powinien dodać odpowiednie marginesy bezpieczeństwa dla określonych wartości odniesienia.

Indeks wew.: 0893100110037