Данганронпа NTSC-J PSP

Danganronpa NTSC-J  PSP

W grze rozwiązujemy przede wszystkim kryminalne zagadki. Głównym bohaterem gry jest Makoto Naegi, który w loterii wygrywa los dający mu możliwość nauki w elitarnej szkole, do której przyjmowane są osoby nad wyraz utalentowane. Do uczelni trafia 15 wybitnie uzdolnionych uczniów. Zamiast jednak wpaść w wir edukacji, szybko dociera do nich, że ze szkoły nie da się wyjść, a jedyną szansą na opuszczenie jej progów jest zabijanie innych. Oczywiście z początku wydaje się to wykluczoną opcją, ale gdy pewnego dnia bohaterowie odkrywają ciepłe jeszcze ciało, staje się jasne, że rozpoczęła się śmiertelna rozgrywka.

Rozgrywka przypomina japońskie przygodówki (tzw. "graficzne nowele"). Badanie miejsca akcji, zbieranie dowodów, śledztwo i rozmowy z innymi prowadzą do procesu, w którym będziemy musieli wykazać, kto zabił. Słuchamy przewijających się na ekranie wypowiedzi uczniów i mierzymy celownikiem we fragmenty, które nie są zgodne z prawdą. Nasz bohater, Makoto Naegi, nie musi jednak wskazywać, jaki dowód świadczy o tej niezgodności - gra robi to sama. Proces jest bardzo dynamiczny i składa się z kilku minigier, w których poza łączeniem faktów przyda się trochę zręczności, bo na przykład pojedynek werbalny to gra rytmiczna, w której "strzelamy" do przeciwnika argumentami. Jest nawet uzupełnianie liter w kluczowym dla rozprawy słowie. Naszym celem jest wskazanie zabójcy, co kończy jego żywot efektowną egzekucją zaordynowaną przez misia Monokumę - osobnika stojącego za tym szaleństwem.

Skład klasy uszczupla się więc co kilka dni, a my w tym czasie próbujemy prowadzić normalne życie, odkrywając kolejne piętra szkoły (trójwymiarowe lokacje) i jej tajemnice. Z uczniami nawiązujemy bowiem relacje, kumplujemy się, wręczamy podarunki, zdobywając nowe umiejętności przydatne w trakcie rozpraw. Siłą Danganronpy jest precyzyjnie poprowadzona fabuła i doskonale nakreślone postacie. Choć nie wszystkie zdążymy poznać, bowiem kończą w kałuży krwi zanim się zaprzyjaźnimy, Dużo wysiłku wpakowano w wiarygodność ich poczynań. Po 24 godzinach gry, poza możliwością przejścia jej raz jeszcze, w opcjach znajdujemy nowy tryb. Tryb, w którym nikt nie ginie, a naszym zadaniem jest budowanie konstrukcji zleconych przez Monokumę. Gra zamienia się w ministrategię z mikrozarządzaniem, wysyłamy bowiem uczniów w celu zdobycia materiałów, sprzątamy i dbamy o to, by odpoczywali, gdy zajdzie potrzeba. Tryb ten sam w sobie też posiada wariant New Game+. Soczyste dialogi, specyficzny styl graficzny w stylu anime oraz szalone pomysły twórców owocują doskonałą przygodą.

Uwaga!

Gra powystawowa, oryginalna , otwarta, wersja japońska.

Polecam !