Кампус Варшавской школы экономики - Архитектура света

Ze Wstępu:

Studenci i pracownicy Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie mają wielki przywilej pracy w unikalnym otoczeniu zabytkowych budowli, zaprojektowanych z niezwykłym pietyzmem i dbałością o detale przez architekta Jana Witkiewicza-Koszczyca. Inicjatorem budowy kampusu ówczesnej Wyższej Szkoły Handlowej był w 1918 roku Bolesław Miklaszewski — dyrektor, a od 1925 roku rektor Uczelni. Jako miejsce lokalizacji wybrano Pole Mokotowskie (wówczas były to obrzeża Warszawy). Projekt budowy wielokrotnie zmieniano, tak jak zmieniały się dzieje naszego kraju. Zawsze jednak twórcy przyświecała idea stworzenia najlepszego, a zarazem pięknego miejsca do studiowania, w którym później pracowali najwybitniejsi polscy ekonomiści. Warto wspomnieć o tym, że już w latach 20. kampus Uczelni uznano za jedno z najwybitniejszych osiągnięć polskiej architektury modernistycznej.

Tempo budowy gmachów Uczelni było szybkie. Budynek A z aulą, zwaną dawniej główną, czyli dzisiejszą Aulą A im. Bolesława Miklaszewskiego, powstał w latach 1925-1926 jako Pawilon Zakładów Doświadczalnych. Monumentalną Bibliotekę ze wspaniałymi szklanymi kopułami wybudowano w latach 1928-1930. Jan Witkiewicz-Koszczyc szczególnie zwracał uwagę na oświetlenie budynków światłem naturalnym, dlatego też niemalże przenika ono mury gmachów, a schodkowa piramida rozświetlająca wewnętrzny dziedziniec holu Gmachu Głównego stała się wręcz symbolem kampusu warszawskiej Szkoły Głównej Handlowej i Starego Mokotowa.

Druga wojna światowa przerwała realizację dalszych planów budowy, nie oszczędziła też budynku przy ulicy Rakowieckiej. Ocalał za to Budynek Biblioteki, dzięki czemu możemy go nadal podziwiać, a kolejne pokolenia studentów mogą spoglądać na umieszczoną tam attykę z emblematami z polewanych kolorowych cegieł. Przedstawiono na niej m.in. sowę — symbol mądrości, wagę — symbol prawa, płomień — symbol wiedzy, a także symbol handlu, czyli żaglową fregatę, będącą również godłem Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.

Przekazujemy w Państwa ręce album obrazujący wspaniałe dziedzictwo narodowe — trzy najpiękniejsze, główne budynki Uczelni: Budynek A, Budynek Biblioteki i zbudowany w latach 50. Gmach Główny. Zamieszczony w niniejszej publikacji opis dorobku architekta Jana Witkiewicza-Koszczyca przygotowała Profesor Marta Leśniakowska, z kolei historię budynków kampusu opracował Profesor Janusz Kaliński.

Prezentując najpiękniejsze obiekty kampusu, sięgnęliśmy do projektów budowy i starych zdjęć, głównie pochodzących ze zbiorów Bolesława Miklaszewskiego. Dawne, czarno-białe fotografie kontrastują ze współczesnymi, kolorowymi zdjęciami, wpisując kampus Szkoły Głównej Handlowej nie tylko w historię Warszawy, ale także w jej zmieniający się krajobraz. Pokazują, że gmachy Uczelni są nie tylko fragmentem kultury materialnej wyrastającym z narodowej tradycji, ale także trwałym elementem miejskiego pejzażu. Fakt ten podkreślają otaczające historyczne gmachy drzewa — dęby, lipy i kasztanowce, których kwitnienie odmierza kolejne lata akademickie.

(Barbara Trzcińska)

• stron 152
• Wydawnictwo SGH w Warszawie, 2015 r.
• ISBN 978-83-8030-010-1
• twarda okładka
• stan: bardzo dobry -

(Reg. 6A)