Приключения Тинтина, том 4 Эрже

Przygody Tintina Tom 4 Hergé

Tintin, młody reporter brukselskiej gazety i detektyw amator, zwiedza świat wraz ze swoim pieskiem Milusiem. W trakcie podróży spotykają wiele intrygujących postaci i rozwiązują liczne zagadki.

Oto czwarty tom kolekcji składającej się z sześciu zbiorczych wydań w twardych oprawach.

Zawiera on albumy:

1. „Skarb Szkarłatnego Rackhama” (1945 r.),
2. „Siedem kryształowych kul” (1948 r.),
3. „Świątynia Słońca” (1949 r.),
4. „Tintin w krainie czarnego złota” (1951 r.).

W pierwszej historii z tomu Tintin wyprawia się wraz z kapitanem Baryłką na poszukiwanie wraku okrętu „Jednorożec” i pirackiego skarbu. W podróży towarzyszy im nowy znajomy: nieco ekscentryczny profesor Lakmus. Czy jego wynalazek, miniaturowa łódź podwodna, okaże się pomocny w badaniu morskich głębin? I czy poszukiwaczom uda się odnaleźć drogocenne klejnoty Szkarłatnego Rackhama?

Kolejne dwa albumy, „Siedem kryształowych kul” i „Świątynia Słońca”, tworzą jedną długą opowieść. Do Europy powraca ekspedycja archeologiczna, która odkryła w Peru grobowiec Inki Rascara Capaca. Wkrótce jej członkowie zaczynają po kolei zapadać w tajemniczą śpiączkę, a jedyną wskazówką są znalezione przy każdym z nich odłamki kryształu. Tintin rozpoczyna śledztwo, ale sprawy komplikują się jeszcze bardziej, gdy jeden z jego przyjaciół zostaje porwany. Aby go uratować i wyjaśnić zagadkę, reporter przemierzy wysokie i mroźne góry oraz parne lasy deszczowe.

Album zamyka historia „Tintin w krainie czarnego złota”. Nasz bohater wyrusza tropem niebezpiecznego paliwa do bogatego w złoża ropy arabskiego państwa Khemed. Ku swojemu zdziwieniu w tym odległym i egzotycznym kraju spotka wielu starych znajomych – i nie wszystkie z tych spotkań będą przyjemne!

Seria „Przygody Tintina” weszła już na stałe do kanonu klasyki światowego komiksu. Autorem cyklu jest belgijski artysta Georges Remi ukrywający się pod pseudonimem Hergé. Hergé zaliczany jest do najpopularniejszych twórców XX wieku, a „Przygody Tintina” uznawane są za fundamentalne dzieło dla rozwoju komiksu, gdyż autor wprowadził technikę rysowniczą zwaną ligne claire, czyli „czystą linią”, którą naśladowali później liczni twórcy komiksu, zwłaszcza franko-belgijskiego.