Calaya Mocznik nawilżający 50g

UWAGA: pojemność 50g

"Mocznik zastosowany w dużym stężeniu ma właściwości keratolityczne - przerywa wiązania wodorowe w keratynie, powodując jej denaturację solubilizację. "*

Wachlarz działania.

• Nawilża i zmiękcza;
• Przyspiesza odbudowę naskórka;
• Niezastąpiony przy suchej i pękającej skórze;
• Znakomity dodatek do kremów do stóp;

Mocznik zastosowany miejscowo na skórę wykazuje silne działanie nawilżające (w niskich stężeniach do 2%). Przy wyższych stężeniach (5-10%) działa zmiękczająco i regenerująco. Mocznik zastosowany w stężeniu powyżej 10% działa keratoplastyczne (wspomaga oczyszczanie i odbudowę naskórka) i keratolityczne (złuszcza nadmiar zrogowaciałego naskórka).

Mocznik występuje naturalnie w organizmie człowieka - jako produkt metabolizmu białek (w pocie i moczu). Wchodzi w skład NMF (Naturalnego Czynnik Nawilżającego).

Jest to surowiec szczególnie polecany do pielęgnacji suchej i popękanej skóry stóp i dłoni. W drogeryjnych kosmetykach do stóp producenci chwalą się zawartością mocznika - im jego większe stężenie tym bardziej skuteczny produkt. W domowych preparatach na popękane pięty i dłonie warto połączyć mocznik z lanoliną i masłem shea.

Preparaty mocznikowe znalazły zastosowanie w leczeniu trądziku, łuszczycy i rybiej łuski.

W naszej ofercie znajduje się mocznik w postaci granulowanej. Dobrze rozpuszcza się w wodzie i propanediolu. Nie rozpuszcza się w tłuszczach. Aby przyspieszyć jego połączenie się z woda możesz rozdrobić go w moździerzu.

Mocznik znalazł bardzo szerokie zastosowanie w kosmetyce oraz w dermatologii. Stosowany pomocniczo w wielu dermatozach, zwłaszcza przebiegających z nieprawidłowym procesem rogowacenia, przebarwieniami;oraz jako składowa preparatów kosmetycznych.

Podsumowując: W zależności od użytego stężenia zwiększa swoje funkcje w kosmetyku: od 2 do 10% nawilża i zmiękcza skórę, powyżej 10% pomaga pozbyć się zrogowaciałego naskórka. Idealny do receptur kremów i maści do zniszczonych rąk i stóp.

*M.Molski, Chemia piękna, PWN, Warszawa, 2012, s.137