SIOSTRA MARIA DULCISSIMA HOFFMANN OBLUBIENICA BOŻA 1910-1936 ŚWIĘTOCHŁOWICE

SIOSTRA MARIA

DULCISSIMA HOFFMANN

OBLUBIENICA KRZYŻA

(1910-1936)

Na podstawie książki

O. JOSEPHA SCHWETERA CSSR

„Oblubienica Krzyża” (S.M. Diulcissima Hoffmann)”

Opracowanie

DOBROMIŁA SALIK

wyd. Katowice 1997

Stron 48, ilustracje cz.-b., miękka oprawa, format ok. 16 cm x 12 cm.

Publikacja posiada stosowne zezwolenia władzy duchownej na druk.

Szczegółowy spis treści widoczny jest na fot. do aukcji.

Z Wikipedii [fragment]:

Maria Dulcissima Hoffmann (właśc. Helena Joanna Hoffmann; ur. 7 lutego 1910 w Świętochłowicach-Zgodzie, zm. 18 maja 1936 w Raciborzu-Brzeziu) – polska zakonnica katolicka w Zgromadzeniu Sióstr Maryi Niepokalanej, mistyczka i Służebnica Boża.

Życiorys

Przyszła na świat 7 lutego 1910 jako Helena w rodzinie Józefa i Albiny z domu Jarzombek. Z siostrami Maryi Niepokalanej zetknęła się w przedszkolu, które prowadziły zakonnice. Do Pierwszej Komunii Św. przystąpiła 5 maja 1921. Duży wpływ na życie Heleny miały częste kontakty z siostrami Maryi Niepokalanej w swej rodzinnej miejscowości. Pomagała im w porządkowaniu kościoła. 1 grudnia 1923 ukończyła szkołę powszechną. Wkrótce potem wstąpiła do Sodalicji Mariańskiej, a w niedzielę Trójcy Świętej 1925 poprosiła przed ołtarzem o powołanie do życia zakonnego. Podczas bierzmowania, 5 maja 1927, przyjęła imię Teresa na cześć św. Teresy od Dzieciątka Jezus, która była jej duchową patronką. We wrześniu tegoż roku złożyła prośbę o przyjęcie do Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej. Została kandydatką do zakonu. Pracowała w przedszkolu w Zgodzie, potem w szpitalu w Szopienicach.

17 marca 1928 rozpoczęła postulat we Wrocławiu. Wkrótce okazało się, iż cierpi na jakąś niezdiagnozowaną wcześniej chorobę, która rozwija się w szybkim tempie, najprawdopodobniej guza mózgu. Mimo kłopotów ze zdrowiem Helena otrzymała zgodę na obłóczyny po czym, 23 października 1929, rozpoczęła nowicjat w Nysie. Po przywdzianiu szat zakonnych przybrała imię Maria Dulcissima. 15 sierpnia 1932, stwierdzono u niej całkowity zanik pamięci i mowy. W październiku 1932, wbrew woli przełożonych, matka Albina zabrała ją do domu rodzinnego w Zgodzie, a od 18 stycznia 1933 przebywała w klasztorze w Brzeziu nad Odrą. Tam w 1934 dostąpiła daru jasnowidzenia. Siostra Dulcissima niejednokrotnie przepowiedziała mające nastąpić zdarzenia. 18 kwietnia 1935 w klasztorze złożyła śluby wieczyste, będąc na łożu boleści. W Wielkim poście 1935 ujawnił się kolejny szczególny dar – wewnętrzne, a przez to niewidzialne na zewnątrz stygmaty, początkowo na rękach i nogach, potem także na sercu. Zmarła 18 maja 1936 o godz. 5:30. Pogrzeb odbył się 22 maja na brzeskim cmentarzu.

Proces beatyfikacji

W październiku 1997 przełożona generalna Sióstr Marii Niepokalanej Matka Angela Kubon SMI wraz z katowicką przełożoną prowincjalną s. Dionizją Patalas SMI przedstawiły metropolicie górnośląskiemu arcybiskupowi Damianowi Zimoniowi wewnętrzne przekonanie sióstr i osób świeckich o świętości życia Marii Dulcissimy. 2 marca 1998, s. Dionizja poprosiła w Warszawie prymasa Józefa Glempa o rozpoczęcie procesu informacyjnego. Dokumenty procesu przesłano do Watykanu 22 kwietnia 1998. Proces beatyfikacyjny na szczeblu diecezjalnym rozpoczął się 18 lutego 1999 w krypcie katedry Chrystusa Króla w Katowicach. Postulatorem procesu został ks. Alojzy Drozd, a świadkami procesu Kazimierz Darowski i Łucja Bugdol.

8 kwietnia 2000 miała miejsce ekshumacja szczątków świątobliwej Marii Dulcissimy z grobu na starym cmentarzu i przeniesienie ich do sarkofagu przy kościele Św. Apostołów Mateusza i Macieja w Raciborzu-Brzeziu. Zakończenie diecezjalnego etapu procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożej S. M. Dulcissimy dokonało się w Brzeziu, 18 maja 2019 roku.

.

Okładka jak na fot.. (niewielkie zagięcie przedniej okładki), wewnątrz stan bardzo dobry.