Róża żółta WIELKOKWIATOWA LANDORA

RÓŻA LANDORA  -PRODUKT POLSKI-  SZKÓŁKA RÓŻ , KRZEWÓW OZDOBNYCH i OWOCOWYCH!!

Róża wielkokwiatowa jest jedną z najcenniejszych współczesnych żółtych róż ze względu na zapach, obfitość kwitnienia, żywotność oraz kształt i kolor płatków. Jest to krzew średnio silnie rosnący, zwarty, o pędach sztywnych, mało kolczastych. Należy do grupy róż wielkokwiatowych. Kwiaty są duże, średnicy do 12 cm, bardzo pełne, cytrynowożółte, wyrastają pojedynczo lub po kilka na pędzie. W pąku są jasnożółte z różowym odcieniem. Kwitnienie zaczyna od połowy czerwca i powtarza do jesieni. Zapach bardzo mocny. Liście są lśniące, skórzaste, ciemnozielone. Zastosowanie na rabaty, kwietniki oraz na kwiat cięty. Wysokość rośliny do 120 cm, szerokość 0,5 m.

• Zastosowanie: jeden z najpiękniejszych współczesnych kwiatów, niezbędna w każdym żółto-bylinowym ogrodzie. Krzew tej róży można posadzić pojedynczo na trawniku, gdzie będzie wyglądał równie pięknie jak i posadzony w grupie innych róż lub niskich bylin. W grupie tworzy barwną kompozycję. Polecany na rabaty, przydomowe skwerki oraz place jak i do nasadzeń grupowych. Ze względu na piękny pokrój pąkówstosuje się tę różę także na kwiat cięty.
• Wielkość: wysokość średnio do 100-120 cm. Wzrost silny, przyrasta średnio 50-80 cm rocznie.
• Kwiaty: płatki w środku pąka nasycone żółte, po rozwinięciu kwiaty mają kolor cytrynowy (jasno żółty). Po około tygodniu płowieją. Bardzo pełne, duże średnicy do 11 cm. Zwykle osadzone pojedynczo na długich pędach. Róża pachnąca.
• kwitnienie: termin kwitnienia od połowy VI i powtarza kilkukrotnie kwitnienie aż do wczesnej jesieni.
• liście: duże, soczyście zielone, skórzaste, dobrze kontrastują z kwiatami.
• pokrój: zwarty, wyniosły, dobrze rozkrzewiony, krzewy rosną średnio silnie. Młode pędy sztywne, proste, mało kolczaste. Ulistnienie bardzo gęste, pozostające do późnej jesieni.
• stanowisko: słoneczne lub półcieniste. Nie zaleca się sadzenia pod drzewami.
• warunki glebowe: Preferuje dobrze nawiezione wilgotne gleby ogrodowe bądź próchnicze. Odporna na polskie warunki zimowe.
• roślina wieloletnia, łatwa w uprawie. Wspaniała róża która ma wielu wielbicieli. O jej wdzięku decyduje zwłaszcza wesoły cytrynowy (kanarkowy) kolor oraz piękny kształt pąka.

Dlaczego warto kupować róże z licencją?

1) wysoka zdrowotność roślin

2) krzewy kwitną nieprzerwanie od lata do późnej jesieni!

3) mają Państwo zapewnioną czystości odmianowej i niepowtarzalności kwiatów!

Róże oferowane przez naszą szkółkę przeznaczone są dla kolekcjonerów różanych ,którym zależy na pewności odmianowej. Mogą być również stosowane do zakładania ogrodów botanicznych, rosariów, ogrodów miejskich gdzie jakość i czystość odmian jest szczególnie wymagana.

Ogród różany może być barwny i wonny od wczesnego lata aż do jesieni. Jednak róże w ogrodzie wymagają odpowiedniej pielęgnacji, bardzo ważne jest odpowiednie cięcie róż. Podpowiadamy jak wykonać prawidłowo cięcie róż: piennych, pnących, miniaturowych, okrywowych. Rozmaitość form i kolorów róż zachęca do sadzenia ich w naszych ogrodach. Gdzie posadzić róże? Te wspaniałe kwiaty najlepiej rosną w piaszczysto-gliniastej glebie z dużą zawartością próchnicy, w słonecznych miejscach. Jednak różom o ciemnych kwiatach w miejscu, gdzie silnie operuje słońce, grozi poparzenie – przy południowej ścianie domu lepiej więc sadzić odmiany róż o jasnych kwiatach. Róże w ogrodzie źle rosną w cieniu przy północnych ścianach i pod koronami drzew, w przeciągach, jakie panują przy narożnikach budynków, oraz w glebie ciężkiej i wilgotnej.

Sadzenie krzewów róż

Przed sadzeniem róż należy odpowiednio przygotować teren. Glebę należy przekopać, usunąć chwasty. Jeśli podłoże jest ubogie, można je wzbogacić kompostem. Po dwóch tygodniach można sadzić róże.

Przed posadzeniem róż. Najpierw usuwa się korzenie uszkodzone, a zdrowe skraca do 20–25 cm. Następnie róże zanurza się na cały dzień w wodzie z dodatkiem preparatu grzybobójczego. Na dnie wykopanego dołka usypuje się kopczyk ziemi urodzajnej i rozkłada na nim korzenie krzewu. Uwaga! Miejsce szczepienia po zasypaniu korzeni ziemią, ugnieceniu jej i podlaniu powinno znaleźć się tuż nad powierzchnią gleby. Na zimę wokół krzewu można usypać kopczyk ziemi (około 20 cm), który będzie chronił korzenie.

Cięcie róż

Cięcie główne przeprowadza się w kwietniu, po ostatnich mrozach, ale jeszcze przed wytworzeniem nowych pędów. Wiosną po rozgarnięciu kopczyków z krzewu wycinamy słabe i cienkie pędy. Pozostawiamy tylko te dorodne, grube, nieprzemarznięte. W trakcie wegetacji usuwamy wszystkie pędy, które uległy wyłamaniu oraz przekwitające kwiatostany. Pędy ścina się ukośnie , pół cm nad oczkiem skierowanym na zewnątrz krzewu tak, aby woda spływała od oczka. Do cięcia bardzo przydaje się sekator o długich rączkach i rękawice.

Róże wielkokwiatowe - skracamy je do długości ok. 15-20 cm lub, w przypadku silnego przemarznięcia, do żywego, zielonego pąka (oczka). Pędy chore, uschnięte wycinamy u nasady. Cięcie wpływa na wielkość i ilość kwiatów oraz porę kwitnienia. Róże o silnie skróconych pędach zakwitną później, ale ich kwiaty będą większe i osadzone na mocnych, długich pędach. Kwiaty krzewów róż słabiej skróconych zakwitną wcześniej, krzewy będą miały więcej kwiatów, ale będą one drobniejsze, a łodygi będą słabsze i krótsze. Przekwitłe kwiaty odcinamy nad pierwszym od góry liściem.

Róże rabatowe ( wielokwiatowe ) - po zimie wycinamy tylko pędy suche i chore, a zdrowe przycinamy nad 4-6 oczkiem. Słabszych pędów nie ruszamy, niech rosną. Późną jesienią przycina się tylko pędy chore. Przekwitłe kwiaty odcinamy nad pierwszym od góry liściem. Silne cięcie tej grupy róż nie jest konieczne. Co jakiś czas można wyciąć przy ziemi zbyt Stare pędy i ukształtować nieco krzew.

Róże okrywowe - nie wymagają regularnego cięcia - usuwa się jedynie stare i zdziczałe pędy oraz przekwitłe kwiatostany.

Róże pnące - po zimie wycinamy tylko pędy suche i chore, a zdrowe przycinamy nad najwyższym zdrowym oczkiem. Słabszych pędów nie wycinamy, niech rosną. Późną jesienią przycina się tylko pędy chore i lekko podcina najdłuższe gałązki usuwając przekwitnięte kwiatostany. Przekwitłe kwiaty odcinamy nad pierwszym od góry liściem.Silne cięcie tej grupy róż nie jest konieczne. Co jakiś czas można wyciąć przy ziemi zbyt stare pędy.

Róże parkowe - nie wymagają regularnego cięcia - usuwa się jedynie stare i zdziczałe pędy. Po zimie wycinamy tylko pędy suche i chore, a zdrowe możemy (ale nie musimy) przyciąć nad najwyższym zdrowym oczkiem. Słabszych pędów nie wycinamy, niech rosną. Późną jesienią przycina się tylko pędy chore oraz, jak kto chce, usuwa przekwitnięte kwiatostany. Przekwitłe kwiaty odcinamy nad pierwszym od góry liściem.Silne cięcie tej grupy róż nie jest konieczne. Co jakiś czas można wyciąć przy ziemi zbyt stare pędy.

Róże miniaturowe - po kwitnieniu krzew przyciąć, skracając pędy o 1/3 długości. Zasilić, zakwitnie ponownie. Po zimie przyciąć krótko nad 2-3 oczkiem.

Róże pienne - wymagają regularnego cięcia- usuwania przekwitających kwiatostanów. Na zimę wymagają dokładnego okrycia miejsca szczepienia. Cięcie po zimie nad 3-4 oczkiem. Dla róż kaskadowych - skracamy pędy o 1/3 długości.

Róże dzikie - nie wymagają regularnego cięcia.