Венгерский маршрут из прошлого для туристических исследований

Szlak węgierski jest turystycznym szlakiem tematycznym o charakterze regionalnym, który odcisnął wyraźny ślad w dziejach Rzeczpospolitej, zwłaszcza obszaru Małopolski. Pod pojęciem „szlaku węgierskiego” nie kryje się jedna, lecz kilka niezależnych od siebie dróg. W jeden szlak wiąże je wyłącznie kierunek, ku któremu zmierzały te drogi, a wiodły oczywiście ku Węgrom.

Z Krakowa do Budy kupcy najczęściej wędrowali najpierw obrzeżami Puszczy Niepołomickiej, a następnie przez Bochnię, Wiśnicz, Lipnicę Murowaną, Iwkową, Czchów, Nowy i Stary Sącz, Piwniczną i Muszynę. Wędrowały też tędy orszaki królewskie Ludwika Węgierskiego, Elżbiety Łokietkówny, Jadwigi Andegaweńskiej, Kazimierza Wielkiego czy Władysława Warneńczyka. Integralną częścią szlaku był system obronny: ufortyfikowane grody, mury, strażnice i zamki. Niektóre z nich przetrwały częściowo do dzisiaj. Szlak przyczyniał się do znaczącego rozwoju gospodarczego i kulturalnego ziem, przez które przebiegał. Ponieważ w jego obrębie istniało wiele tras alternatywnych, rozwój ten dotyczył stosunkowo rozległego obszaru.

Czesław Anioł połączył w tej książce zestaw niezbędnych faktów historycznych dotyczących istnienia szlaku węgierskiego ze spojrzeniem na wskroś współczesnym. Spojrzeniem człowieka, który przy tym szlaku się urodził i wychował, a następnie z niegasnącą fascynacją przemierzał go po wielokroć i z ciągłym zachwytem patrzył na jego dziedzictwo historyczno-przyrodnicze. Swą fascynację od lat próbuje zaszczepić Czytelnikom swoich publikacji.