Разведение японских перепелов Разведение перепелов

Przepiórka japońska. Poradnik chowu

• Wydawnictwo: PWRiL
• Dostępność: Wysyłka w 12 godzin
• Autor: Andrzej Rutkowski
• Wydawca, rok wydania: PWRiL, 2018
• Liczba stron : 94
• Oprawa i wymiary: miękka, 145 x 205 mm
• ISBN: 978-83-09-01111-8

Przepiórki japońskie z powodzeniem można nazywać „fantastycznymi kurakami”. Predysponują je do tego tytułu następujące cechy:

- Krótki okres inkubacji (wylęgu). Pisklęta przepiórki wylęgają się już po 17 dniach inkubacji, kurczęta po 21, a indyczęta po 28 dniach.

- Wczesna dojrzałość płciowa. Osiągają dojrzałość (nieśność) najpóźniej w 49 dniu życia (kury w ok. 180 dniu).

- Wysoka wydajność rzeźna. Udział mięsni piersiowych w tuszce przepiórczej wynosi ok. 30% (w kurzej ok. 23%).

- Znoszą małe „wielkie jajka”. W proporcji do masy ciała jajo przepiórcze jest dwa razy większe od jaja kury (6 proc. wobec 3 proc. masy ciała samicy), tym samym ponad 2,3 cięższe od kurzego. Aby dorównać jaju przepiórczemu kura musiałaby znosić jaja ważące ponad 170 g.

- Jaja przepiórcze mają bogatszy skład minerałów i związków odżywczych od jaj kurzych. Zawierają więcej aminokwasów i żelaza, miedzi, cynku, fosforu, a także witamin z grupy B, karotenu, natomiast mniej tłuszczu.

- Jaja przepiórcze nie uczulają. Są wolne od alergenów, dlatego mogą być spożywane przez alergików.

- Jaja przepiórcze są wyjątkowo dekoracyjne. Dzięki różnorodnie nakrapianej skorupce mogą być ozdobą wielkanocnego stołu, a ugotowane na twardo stanowić doskonały dodatek do wielu potraw.